Hoe verkoop je goud voor een goede prijs?

De meeste banken handelen niet meer in goud. Maar hoe verkoop je dan veilig je gouden munten, juwelen of goudstaven?

“Als kind kreeg ik een aantal gouden munten, dat is een familietraditie”, schrijft een lezeres. “Nu vraag ik me af hoe ik ze kan verkopen? En bij wie, zonder opgelicht te worden? Ik wil ook weten of het verzamelmunten zijn en of ik de verkoop moet aangeven bij de belastingen. Want een bewijs van eigendom heb ik natuurlijk niet.” We legden deze vragen voor aan numismatici die gespecialiseerd zijn in het opkopen van gouden munten.

Er zijn de zogenaamde bullion munten of beleggingsmunten, met een koers in realtime. Hun waarde volgt de prijs per kilo goud, met kleine afwijkingen van 1 tot 3%. De andere munten zijn bestemd voor numismatici en staan bekend als verzamelmunten. Naast hun goudprijs kunnen ze een hogere waarde hebben naargelang hun zeldzaamheid. Het meest extreme voorbeeld is de Amerikaanse Double Eagle uit 1933, bij Sotheby’s verkocht voor 18,9 miljoen dollar. Je gaat best eerst langs bij een specialist met je verzamelmunten, ook al zegt die dat ze weinig waarde hebben. Dat is nog altijd beter dan ze zomaar te verkopen aan de goudprijs.

In tegenstelling tot wat je zou denken, is het kopen en verkopen van fysiek goud heel gemakkelijk.

In je belastingaangifte?

Gaat de fiscus zich ook moeien? “De kans is klein,” beamen de specialisten. “In België bestaat er geen meerwaardebelasting, maar wil je voor 250.000 euro aan gouden munten verkopen, dan zal dit toch moeilijk passeren,” nuanceert een goudmakelaar. “Dan zal je de herkomst van die munten moeten bewijzen. En beweren dat je ze allemaal voor je communie hebt gekregen komt niet geloofwaardig over!”

“Maar afgezien van dit extreme geval is er geen probleem,” vervolgt hij. Sommige makelaars kunnen je toch om een bewijs van herkomst vragen, net zoals banken dat doen als er transacties gebeuren die ze verdacht vinden, maar dit is niet verplicht. Het gaat om een discretionaire maatregel, die dus afhangt van appreciatie, en die kadert in de wetgeving rond het witwassen van geld en de financiering van terrorisme. Het is heel goed mogelijk dat iemand een paar munten heeft ontvangen of ze met zijn inkomsten of salaris eerlijk heeft gekocht. De beoordeling van het risico is in dat geval nul en er geldt dan geen meldingsplicht. Over het algemeen is er onder de 10.000 euro geen reden om een transactie aan de autoriteiten te melden.

Je moet al veel munten bezitten om aan een bedrag van 10.000 euro te komen. Op het moment van schrijven bracht een goudstaaf van een kilo ongeveer 63.000 euro op. De beroemde Napoleon was ongeveer 330/340 euro waard, de iets zwaardere Britse Sovereign tussen de 425 en 440 euro en de Amerikaanse gouden munt van 20 dollar (de Double Eagle) meer dan 1.900 euro.

Wat met goudbaren?

Of het nu gaat om goud in beleggingsmunten of baren, het gele edelmetaal heeft een geweldige comeback gemaakt bij spaarders. Goud is meer dan ooit een veilige haven als de wereld in turbulente tijden verkeert. Het werkt ook als een stabilisator in een aandelenportefeuille, waarbij de goudprijs stijgt wanneer de omstandigheden verslechteren en de aandelenmarkt daalt.

Het blijft wel zo dat de goudbaar van één kilo duidelijk niet geschikt is voor de gemiddelde spaarder. Er zijn wel baren van verschillende gewichten beschikbaar, variërend van 5 tot 500 gram, of zelfs minder. Maar je moet er wel rekening mee houden dat de kosten omgekeerd evenredig zijn met het kaliber, bijvoorbeeld ongeveer 5% voor een kleine staaf. Traditioneel worden kleine hoeveelheden goud in munten gekocht. Van de Belgische of Franse gouden ‘20 francs’, zoals de beroemde Napoleon, werden er bijna een miljard exemplaren uitgegeven. Ze bevatten 90% goud, of precies 5,805 gram. Ondertussen zijn er ook verschillende moderne goudmunten op de markt verschenen, zoals de munten die precies één ounce fijn goud bevatten, zoals de Zuid-Afrikaanse Krugerrand, de Canadese Maple Leaf, de American Eagle en de Australian Nugget.

En in tegenstelling tot wat je zou denken, is het kopen en verkopen van fysiek goud heel gemakkelijk, snel en bijna zonder formaliteiten. De Belgische wetgeving reguleert transacties met monetair goud niet echt. De goudprijs (bekend als de spotprijs) is gemakkelijk online te raadplegen. Deze prijs is overal ter wereld gelijk en wordt uitgedrukt in dollars per ounce, waarbij één ounce gelijk is aan 31,1 gram (de troy ounce).

Goud kan worden gekocht en verkocht bij gespecialiseerde huizen, die meestal over een voorraad courante munten en baren beschikken, of bij onafhankelijke goudmakelaars in België. De gemiddelde koper besteedt over het algemeen tussen de 25.000 en 50.000 euro. Op de websites van deze huizen vind je veel nuttige informatie over de goudkoers, de beschikbare producten en de prijzen. De meeste banken zijn gestopt met goud kopen en verkopen.

Juwelen verkopen

Er zijn munten, baren en ... gouden sieraden. Hoe verkoop je die? Het verkopen van gouden voorwerpen en juwelen is een snelle en gemakkelijke manier om aan contant geld te komen. Maar de kopers richten zich toch vooral op zware, massieve stukken zoals grote armbanden, halskettingen, sieraden, zegelringen en zelfs gouden tanden. Vaak gaat het om geërfde juwelen die amper worden gedragen, omwille van veranderende modetrends of uit veiligheidsoverwegingen (angst voor gewelddadige overvallen op straat). Dit soort stukken zijn het meest gewild om hun gewicht en niet zozeer omwille van hun uiterlijk. Weet ook dat er niet veel belangstelling is voor vergulde sieraden of fantasiejuwelen. Zijn er edelstenen zoals diamanten, robijnen, smaragden of saffieren in verwerkt, dan worden deze onafhankelijk van het gewicht van het goud geschat. Bovendien heeft goud in juwelen niet dezelfde zuiverheid als in munten en baren van ‘puur’ goud. Vaak gaat het in onze contreien om 18-karaats goud.

In de praktijk verloopt het verkoopproces heel eenvoudig: je hoeft alleen maar een afspraak te maken of naar de winkel te gaan met de sieraden die je wilt verkopen. Ze worden dan geschat en gewogen door de koper, die ook het risico op witwassen beoordeelt op dezelfde manier als de experten in numismatiek.