Is internet een basisbehoefte?

Volgens de Belgische ombudsmannen wel. Zij roepen de diverse overheden op om maatregelen te nemen om de toegang tot internet te beschouwen als een basisbehoefte, net zoals de distributie en levering van water, aardgas- en elektriciteit.

Het Belgische netwerk van ombudsmannen (zie kader) heeft vastgesteld dat de coronacrisis de digitalisering van de maatschappij heel wat versneld heeft. De tijd dat het internet vooral een bron van ontspanning en informatie was, ligt ver achter ons.

Dat maakt dat mensen thuis internet nodig hebben. Telewerken, afstandsonderwijs, administratieve procedures, online shoppen, beeldbellen... het internet is essentieel bij steeds meer aspecten van het dagelijks leven. “De toegang tot internet is nog nooit zo belangrijk geweest als nu”, zeggen de ombudsmannen. “Digitalisering maakt het leven gemakkelijker en biedt heel wat verbeteringen en kansen, zowel in de publieke als de private sector.”

De Belgische ombudsmannen zijn van mening dat voor een groot deel van de bevolking de toegang tot een internetverbinding een sociale noodzaak geworden is en dat het internet niet meer enkel gebruikt wordt voor ontspanning en als bron van informatie. “Wie geen toegang heeft tot het internet mist een belangrijke toegangspoort tot informatie, is beperkt in zijn contacten, wordt gehinderd in zijn toegang tot de e-government, enz.” Daarom heeft het netwerk van ombudsmannen een resolutie aangenomen die pleit voor de erkenning van de toegang tot internet als een basisbehoefte. Bijgevolg vragen ze om specifieke regels vast te leggen om ervoor te zorgen dat elk huishouden een minimum aan betaalbare en kwaliteitsvolle internettoegang heeft. De volledige resolutie kan je hier lezen.

Een aantal goederen zoals water, aardgas en elektriciteit worden beschouwd als basisgoederen en zijn vanwege het essentiële karakter ervan onderworpen aan een specifieke regelgeving, waarbij correcties worden aangebracht aan de economische regels van de vrije markt, zodat een minimumaanbod van deze diensten wordt behouden ten behoeve van mensen in de minst gunstige economische en sociale situaties. Voor de ombudsmannen moet de toegang tot het internet beschouwd worden als een basisbehoefte, waarvoor dezelfde specifieke beschermingsregels moeten gelden.