Wallonië voor wandelaars

Korte en lange wandelingen met thema’s die even gevarieerd zijn als de routes zelf, in Wallonië vind je voor elk wat wils. We stellen onze vijf favoriete routes voor, één in elke provincie.

Waterloo: in het hart van de veldslag

Een stevige wandeling om erin te vliegen: 14 km, maar niet zwaar. Deze wandeling volgt de sporen van het slagveld van Waterloo, van Braine-l’Alleud tot Genappe, van Plancenoit tot Mont-Saint-Jean.

We vertrekken... hoe kan het anders, bij de heuvel met de Leeuw. De Heuvel met de Leeuw is een herdenkingsmonument van de Slag bij Waterloo. Hij werd aangelegd tussen 1823 en 1826, op de plaats waar de Prins van Oranje op 18 juni 1815 gewond werd tijdens de slag waarbij de geallieerden de troepen van Napoleon versloegen. Na het beklimmen van de 226 treden heb je een uitzonderlijk panorama op het slagveld.

Vanaf de Heuvel met de Leeuw ontdek je een golvend landschap dat helemaal niet lijkt op de ‘droefgeestige vlakte’ die Victor Hugo ooit beschreef... Wellington profiteerde van dit reliëf om zijn manschappen beschutting te bieden en de aanval van de Fransen te bemoeilijken. Je wandelt op het terrein dat op 18 juni 1815 werd vertrappeld door de 35.000 paarden van de cavalerie en werd omgewoeld door het vuur van 500 kanonnen! Het was een verschrikkelijke veldslag waarbij bijna 200.000 soldaten elkaar bevochten met als inzet de toekomst van Europa.

Kort nadat je deze velden van de herinnering hebt doorkruist, kom je terecht in mooi kreupelhout met een weelderige natuur. Aan de rand van het bos ontdek je de Ferme du Chantelet, de boerderij die het hoofdkwartier was van de commandant van de Franse cavalerie, Maarschalk Ney. Het is de voorbode van het hoofdkwartier van Napoleon, gevestigd in de Ferme Du Caillou. Dit museum biedt jou de mogelijkheid om op speelse wijze de uren voorafgaand aan de slag bij Waterloo te herbeleven aan de hand van authentieke voorwerpen.

Op het einde van de wandeling ontdek je de Ferme de Hougoumont (of Goumont), een versterkte hoeve die het strijdtoneel vormde voor bloedige gevechten.

Van Binche naar Vodgoriacum

Voor onze tweede wandeling trekken we richting Henegouwen. Ook hier kozen we voor een route die iedereen aankan, met een lengte van 6,4 km.

Vodgoriacum is tegelijkertijd een intrigerende én een inspirerende naam. De term verwijst naar het dorp Waudrez in de Romeinse tijd. Het was een verplichte passage op de Romeinse weg die Bavay met Keulen verbond.

Deze wandeling in de omgeving van Binche neemt je mee in de tijd. De geschiedenis, het verleden en het heden van Binche komen er in aan bod. De diverse elementen bezorgen de stad ook vandaag nog haar faam en populariteit. Je start de wandeling aan het stadhuis en zijn belfort, erkend als Unesco-werelderfgoed. Je struint langs de stadsmuren. Ze worden als een van de best bewaarde stadswallen van Europa beschouwd.

Tijdens de wandeling ontdek je de torens en de kelders van Bette, de brouwerij Binchoise en de collegiale kerk St-Ursmer. Loop onderweg zeker ook langs in het Gallo-Romeins Museum van Waudrez. Je wordt er enthousiast ontvangen.

Geniet op de twee uitkijkpunten (de berg Sarah en de Justitieberg) van de prachtige panorama’s over de stad en de streek. Stad en natuur, verleden en heden, het is maar een kleine stap.

De heuvelkammen van de Warche

Op het programma: een pittige, 17 km lange wandeling door de vallei van de Warche, tussen steile rotsen en langs snelstromende beekjes. Geen trip voor doetjes.

Xhoffraix ligt op een hoogplateau en wordt tegen het barre klimaat beschermd met hoge hagen. Van dat plateau storten bergbeken zich naar beneden: je bent meteen in het hart van een boeiende streek met mooie wandeltochten. Al snel, na een bocht, kom je via een steil pad in de vallei van de Warche.

Je gaat een kleine canyon in die je naar de voet van het Kasteel van Reinhardstein voert. Een initiatie in boogschieten, een valkenspektakel of een middeleeuwse maaltijd... Dat kan hier.

Via een muilezelpad klim je naar de top. Boven begint de route te kronkelen, alsof ze met het reliëf speelt. Maar tegelijkertijd geniet je van fantastische panorama’s op de smalle vallei.

Verderop tuimelt het pad naar beneden, naar de Camping du Moulin. De laatste helling, langs de beek Le Coreu, brengt je terug naar Xhoffraix, waar deze veeleisende tocht eindigt.

De Vallei van de Feeën

In Luxemburg trekken we naar het dorp van de kabouters voor een wandeling van 5,3 km.

In het kabouterdorp Achouffe, gelegen in de Vallei van de Feeën, vloeien de beekjes Martin-Moulin en Chevral samen. Het is een van de kleinste en charmantste dorpen van de omgeving. Vlak bij de brug aan de samenvloeiing van de twee beken ligt de Pisciculture Domaniale, een domein waar vis gekweekt wordt.

Achouffe, een toeristisch dorp bij uitstek, is vooral bekend dankzij de brouwerij. Het biertje La Chouffe wordt uitsluitend gebrouwen met water van de Cedrognebron, waaraan het zijn typische smaak ontleent. De brouwerij is opgericht in een oude boerderij door twee zwagers, de een is Waals en de ander is Vlaams. Hun bekendste brouwsel is La Chouffe, een blond bier dat opvalt door zijn frisheid en fruitig bouquet.

Ken je de legende van de kabouters? Deze typische dwergjes uit de Ardennen woonden in grotten (zoals de Trou des Nutons aan de route de La Roche in Houffalize). Ze hadden een tunnel tot aan de kapel Notre-Dame de Fôret, tussen Taverneux en Sommerain. ’s Nachts repareerden ze de schoenen van de inwoners van Houffalize. Vandaar dat Houffalize ook bekend is als de stad van de kabouters. In 1807 zochten twee rebellen uit de omgeving hun toevlucht in het gat. Het waren schoenlappers. ’s Nachts liet de plaatselijke bevolking gescheurde schoenen en proviand achter bij de ingang van de grot. De volgende dag vonden ze ze gerepareerd terug.

In de voetstappen van de Maquisards

Voor onze laatste wandeling trekken we naar de geïsoleerde streek van de plateaus van Croix-Scaille waar nog steeds de herinnering hangt aan de heldendaden van de verzetsbeweging. Het wordt opnieuw een lichte wandeling van 5,5 km.

Op de hoogtes van Croix-Scaille kan de invloed van het continentale klimaat het landschap van het plateau veranderen in een toendra. De boerderij Jacob, die zich koestert in een afgelegen bos, was een oase van rust voor reizigers maar ook een toevluchtsoord voor het verzet, de Maquis.

Croix-Scaille was de ideale schuilplaats voor de maquisards, die gedurende de Tweede Wereldoorlog gewapend verzet pleegden tegen de Duitsers. De leden van de Maquis zaten ondergedoken in de natuur. Het dichte bos bood bescherming en er was ook geen bewoning. De hutten vormden een echt afgeschermd kamp. De wandeling ‘Espace Liberté 44’ leidt je langs de voormalige wegen van de duisternis. Didactische borden brengen deze donkere periode weer tot leven.