Waarom Taormina een must blijft

Hoog op een rots aan de oostkust van Sicilië ligt het pittoreske Taormina. Al in de 19de eeuw ontdekte de Europese elite de charmes van het stadje. Inmiddels gaat het om 4 miljoen toeristen per jaar. Van waar die aantrekkingskracht? Wij gingen kijken.

Het Siciliaanse stadje is amper 13 km2 groot en telt 7.000 inwoners. Binnen de oude stadswallen is het grotendeels verkeersvrij en het is er fijn kuieren in de smalle steegjes en langs fotogenieke pleintjes. Door het grote niveauverschil zijn veel van die straatjes trouwens niet meer dan trappen. De romantiek daarvan is ook de Sicilianen niet ontgaan: bij een van de vele kerkjes is er altijd wel een huwelijksceremonie aan de gang, een attractie op zich.

Met zo veel vakantiegangers is de volledige economie op het toerisme geënt, met talloze restaurantjes, cafés en winkeltjes. Wat niet betekent dat je in Taormina enkel toeristenvallen aantreft. Het architecturale uitzicht bleef grotendeels intact, van de middeleeuwse omwalling tot de palazzo’s uit de renaissance. En in de winkelwandelstraat, de Corso Umberto, vind je ook kwaliteitsproducten, of het nu mode of voeding is.

Hoog boven de zee

Taormina is fantastisch gelegen, 250 m boven de zee, op het rotsplateau van de Monte Tauro, waar het stadje zijn naam aan dankt. Dat zorgt ervoor dat je op een aantal plekken prachtige vergezichten hebt. Veel luxehotels zijn gebouwd tegen de flanken, zodat je aan het zwembad of bij het ontbijt op het terras de Ionische Zee in al haar weidsheid kan observeren, De nabijgelegen vulkaan Etna, nog een toeristische trekpleister, maakt het schilderij compleet. Wil je naar het lager gelegen strand, dan neem je best de kabelbaan.

Het centrale plein, de Piazza IX Aprile, is met haar contrasterende tegels, elegante terrassen, oleanders en historische gebouwen, zoals de San Giuseppekerk en de Torre dell’Orologio, ongetwijfeld het meest perfecte plaatje van Taormina. Maar bovenal heb je vanop deze piazza een fenomenaal uitzicht op de baai van Giardini Naxos. Hier willen alle toeristen een selfie. Nog verder kijken kan na een steile klim langs stenen trappen vanop de piazza tot bij de Chiesa Madonna alla Rocca, een kerkje uitgehouwen in de rotsen.

Perfect theaterdecor

Dé historische bezienswaardigheid van Taormina is het Griekse theater. Het werd gebouwd in de 3de eeuw voor Christus en met de Etna – als je geluk hebt spuwt hij wat vuur – en de azuurblauwe zee op de achtergrond is dit picture perfect. Het was trouwens eigen aan de oude Grieken om architectuur en natuur te integreren en dat is hier zeker gelukt. Het theater biedt plaats aan 5.000 mensen en is daarmee het tweede grootste op Sicilië, na Syracuse. Leuk is dat er nog geregeld voorstellingen plaatsvinden.

19de-eeuwse grandeur

Taormina is al lang een toeristische trekpleister. In de tweede helft van de 19de eeuw ging het deel uitmaken van de Grand Tour, een reis door Europa voor telgen van goeden huize. Kunstenaars, schrijvers en in hun kielzog de eerste Hollywoodsterren streken neer in Taormina. Wunderbar Caffé, dat in 1870 de deuren opende op de Piazza IX Aprile, was de place to be. Onder meer Greta Garbo, Oscar Wilde en Tenessee Willams vertoefden er graag. Kies een tafel op de piazza met zicht op zee, bestel een espresso of cocktail, en je verblijf kan niet meer stuk. Uit diezelfde tijd dateert ook het Grand Hotel Timeo. Goethe was een van de eerste gasten en schrijver DH Lawrence woonde er vier jaar. Anno 2022 schittert het vijfsterrenhotel nog als vanouds. Er logeren is prijzig, maar ga er zeker iets drinken. Het is het beste terras om van de zonsondergang te genieten.

Ook 19de-eeuws is het stadspark of Villa communale. Centraal prijkt de buste van de Schotse Florence Trevelyan. Het park was haar exotische privétuin. Na haar huwelijk met de burgemeester in 1890, schonk ze het aan de stad. De thee- en vogelspotterspaviljoenen die ze liet bouwen staan er nog altijd en ook hier kijk je uit over de Ionische Zee. Maar hoe kwam een Schots meisje in Taormina terecht? Trevelyan was een nicht van Queen Victoria, die haar wegstuurde van het Britse hof omwille van een vermeende affaire met kroonprins Edward, Victoria’s oudste zoon. Want dat was niet naar de zin van de Queen.

La dolce vita

Taormina is de plek om te genieten van La Dolce Vita. Het is er heerlijk warm van maart tot november. De hemel is blauw, de zon op haar best. Niemand houdt er van haast en spoed. En je eet er bijzonder lekker. Wij proefden er pasta alla norma (met aubergine), canoli (Siciliaans gebakje met ricotta), pizza met de in deze regio populaire pistachenoten en vanzelfsprekend gelati, het Italiaanse ijs. In Bam Bar maken ze de beste granita, een half bevroren gesuikerde drank met verschillende smaken. En als je ergens heerlijk wil tafelen ga dan naar I Giardini di Babilonia. Het ligt centraal, maar toch ietwat verscholen en zoals de naam doet vermoeden is er een mooie tuin.

Enig minpunt. Taormina is slachtoffer van zijn eigen succes. Al hebben die 4 miljoen toeristen overschot van gelijk: het Siciliaanse stadje heeft vele troeven. Maar de straatjes zijn smal, in de zomermaanden meren er cruiseschepen aan en is het over de koppen lopen. Kies daarom voor de lente of de herfst.

Naar de Etna

Taormina is de perfecte uitvalsbasis om de Etna te bezoeken. De vulkaan ligt ongeveer 60 km verderop. Je kan erheen via georganiseerde excursies of met je eigen auto. Even een misverstand uit de wereld helpen: de Etna is niet gevaarlijk! Om de twee tot drie weken spuwt hij wat lava, in sommige periodes zelfs om de paar dagen. En het is die regelmaat die de omwoners gerust stelt. Want daardoor zijn de uitbarstingen nooit te groot of te heftig. Vulkanen die zich lang koest houden, zoals de Vesuvius, zijn potentieel veel gevaarlijker. Onze gids verzekert ons dan ook met de hand op het hart dat er nog nooit iemand is omgekomen door een eruptie van de Etna. Daar zou je trouwens al moeite moeten voor doen, want de 700 graden warme lava stroomt zeer traag.

Een busje brengt ons tot 2.000 m hoogte. Op de weg er- naartoe zwarte basalt en lava-as, restanten van de vele uitbarstingen. Van daar kan je met een kabellift of via een stevige klim van zo’n 4 uur tot op 2.950 m komen. De centrale krater bevindt zich nog hoger, op 3.357 m, maar daar mag je niet bij. Want elke eruptie begint met kleine explosies en die kunnen, als je vlakbij staat, wel gevaarlijk zijn. Als je een doorsnede van de vulkaan zou maken, ziet hij eruit als een boom met zijtakken. Hij heeft in totaal 200 kraters, voldoende dus om er een van dichtbij te bewonderen.