Innsbruck: skiën met zicht op de Altstadt

Een skivakantie koppelen aan cultuur? Dat kan in het Oostenrijke Innsbruck, de Alpenstad met een rijke geschiedenis, omringd door tal van wintersportstations.

Innsbruck ligt midden in de slurf van Oostenrijk, het lange smalle uitsteeksel in het westen van het land, beter bekend als Tirol. “Vanaf de 12de eeuw tot 1805 was Innsbruck de hoofdstad van het graafschap Tirol”, vertelt Mary, onze gids. “Het maakte deel uit van het Habsburgse rijk, en omdat keizer Maximiliaan I van het Alpenlandschap hield, kroonde hij Innsbruck rond 1500 tot hoofdstad van het Habsburgse Rijk.”

De fraaiste gebouwen dateren dan ook uit die periode. We gaan binnen in de Franciscaanse Hofkirche, waar de keizer een gigantisch grafmonument voor zichzelf liet bouwen, maar die vooral bekend is door de 28 levensgrote zwarte bronzen standbeelden van historische en mythische figuren. Je vindt er beelden van Maximiliaans echtgenotes Maria van Bourgondië en Bianca Maria Sforza, maar ook van de Tiroolse aartshertog Sigmund en de legendarische koning Arthur. Opgesteld in twee rijen ziet dit bronzen leger er bepaald indrukwekkend uit.

Omringd door besneeuwde Alpen

Achter de poort van de dikke stadsomwalling ligt het historische verkeersvrije centrum, met straatjes die je zo naar de middeleeuwen projecteren. Tenminste, als je even de souvenirwinkeltjes en hippe delicatessenzaken wegdenkt. De huizen langs de rivier de Inn en op het gezellige centrale plein zijn kleurrijk beschilderd met levendige taferelen. Hier en daar ook vrolijke rococogevels.

De winterzon doet het zogenaamde gouden dak oplichten. Het helt over een balkon met geschilderde historische personages, waaronder ook de keizer en zijn twee echtgenotes. Het is één van de iconen van Innsbruck en Maximiliaan liet het aan het paleis bouwen ter gelegenheid van zijn tweede huwelijk.

Het belfort is de andere blikvanger van het centrale plein, waarvan je de toren kan beklimmen voor een mooi uitzicht over de stad en de omliggende bergen.

Het is even opletten voor de knalrode moderne tramstellen wanneer we oversteken naar de Maria-Theresia Strasse, het kloppende hart van de stad, met statige gebouwen uit de tijd van de beroemde Habsburgse keizerin, maar ook moderne winkelcentra. Voor de kolom van Sint-Anna en de Tiroolse patroonheiligen heb je een adembenemend zicht op het plein en de oude stad, die volledig omringd is door besneeuwde bergtoppen. De talrijke skigebieden rond Innsbruck liggen dan ook op minder dan een uur rijden van het stadscentrum.

Tijd dus om het wat hogerop te zoeken. Daarvoor gaan we aan boord van de inmiddels tien jaar oude maar er nog steeds futuristisch ogende Hungerburgbahn, een kabelspoorbaan die je vanuit het centrum rechtstreeks naar de bergen van de Nordkette voert. Het station ligt vlakbij de Hofburg, het enorme 15de-eeuwse paleis met luxueuze keizerlijke appartementen en als blikvanger de Reuzenzaal, een gigantische banketzaal met prachtige plafondfresco’s. Het contrasteert met de ultramoderne stations van de Hungerburgbahn, een ontwerp van de inmiddels overleden architecte Zaha Hadid. Zij tekende in Innsbruck ook voor de 50 m hoge Bergiselschans die gebruikt wordt tijdens het jaarlijkse vierschansentornooi.

De wagon met strak design voert ons in 20 minuten van het centrum naar het skistation Seegrube, 2.000 m hoog. Onderweg passeren we de halte Alpenzoo, waar 2.000 Alpendieren leven. Innsbruck was al twee keer gaststad voor de Olympische Winterspelen, in 1964 en 1976. De Olympische pistes liggen aan de zuidelijke kant van de stad en zijn goed bereikbaar met de auto of skibus. In totaal gaat het om negen skigebieden.

Kühtai ligt het verst maar ook het hoogst, en telt de hoogste pieken en mooiste wandelroutes. We trekken naar Kühtai voor een stevige wandeling naar een alm, een authentieke berghut op een mooi gelegen plaats. Zo zijn er de Gleirschalm en de Rinner Alm. Sommige berghutten, zoals de Umbrüggler Alm of de Arzler Alm, liggen dan weer vlakbij Innsbruck. In Kühtai is onze bestemming het Graf Ferninand Haus: een bekend adresje voor een stevige maaltijd na een gezonde beklimming. Na het diner gaat het snel bergafwaarts, want daar staan de sleeën al klaar om naar beneden te rodelen. We stuiven de berg af met onze sneeuwschoenen als stuur en rem. Af en toe wordt een bocht gemist, maar iedereen komt in bijna euforische stemming beneden aan. Wie hier sneeuwgek van wordt, kan in Kühtai ook ijzig koud logeren en dineren in een authentiek iglohotel Iglu Village, dat elke winter wordt opgebouwd.