Mode uit de Andes

Textiel was voor de Andesvolkeren in de precolumubiaanse periode hogere kunst. Hoe die eruit zag, kan je ontdekken in de tentoonstelling Inca Dress Code, in de musea voor Kunst en Geschiedenis in Brussel (KMKG).

Bij textiel uit Peru denk je waarschijnlijk aan kleurrijke poncho’s. Die vind je er inderdaad al eeuwen. Maar textiel was voor de Inca’s (13de tot 16de eeuw) en de volkeren die hen vooraf gingen veel meer dan dat. Het was bovenal een zeer waardevol bezit, een teken van rijkdom. Het Andesgebied heeft wat dat betreft dan ook bijzonder oude geschiedenis. Textielweefkunst werd er al beoefend in het 6de millennium voor Christus, nog voor men aardewerk ging maken. Textiel vormde een gegeerde oorlogsbuit en diplomatiek geschenk. Het was een belangrijk symbool van status en macht, een offergave of ruilmiddel. De inca-koning controleerde de katoen -en kamelenwolproductie en bezat eigen spinnerijen en textielateliers.

Het KMKG toont 200 stukken, bruiklenen uit ander musea en objecten uit de eigen collectie. Het gaat om mantels, tunieks, verentooien (vaak gemaakt van ara-veren) maar ook hoofddeksels, sieraden, schoenen en lijkwades. De grafvondsten in de Andes vormen een grote bron van informatie. Want belangrijke overledenen werden bij de Inca’s in textiel gewikkeld, soms tot twaalf lagen dik en met persoonlijke voorwerpen en een grafmasker begraven. Die gaven hun sociale status aan.

Spaanse conquistadores

Dat de kolonisering door de Spanjaarden een nieuw tijdperk inluidde, is ook te zien aan de weefsels. Vanaf 1521 worden zijdedraad en Europese motieven geïntroduceerd in het weefproces. Het museum bezit een prachtige verzameling uit de jaren 1940 en kan deze hier exposeren. Het is een van de oudste en rijkste etnografische collecties en wordt zelden getoond. Tenslotte kan je ook nog enkele kledingstukken uit de 20ste eeuw zien, die nog altijd even kleurrijk ogen als duizend jaar geleden.