Hooikoorts of allergische rhinitis

Hooikoorts is ontsteking of irritatie van de slijmvliezen die de neus bekleden. Hooikoorts treedt op wanneer je lichaam zichzelf gaat verdedigen tegen een allergeen (bijvoorbeeld stuifmeel) en antilichamen gaat vormen.

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.

Hooikoorts is ontsteking of irritatie van de slijmvliezen die de neus bekleden. Hooikoorts treedt op wanneer je lichaam zichzelf gaat verdedigen tegen een allergeen (bijvoorbeeld stuifmeel) en antilichamen gaat vormen. Die reactie wordt sensibilisatie genoemd. Vervolgens binden de antilichamen zich aan mestcellen. Deze mestcellen geven chemicaliën af, zoals histamine. Door deze binding verwijden de bloedvaten in de neus zich en raken de slijmvliezen ontstoken, met als gevolg de gangbare allergiesymptomen.

De beste behandeling is het allergeen te vermijden. Wanneer dit niet mogelijk is, kunnen de allergiesymptomen doorgaans met medicijnen worden onderdrukt. Een veel gebruikt medicijn is antihistamine. Dat middel bindt zich aan receptoren, waardoor binding van de histamine wordt geblokkeerd. Andere medicijnen zijn decongestiva (zwellingverminderende middelen), corticosteroïden (bijnierschorshormonen) en immunotherapie (immuniteitsbevorderende middelen). Er bestaat voor hooikoorts geen standaardbehandeling, omdat ieder mens uniek is.