Een schot in de roos

SsangYong, een getalenteerde fabrikant die meer bekendheid verdient, lanceert de Tivoli, een aantrekkelijke compacte crossover met heel wat in zijn mars.

Met zijn 4,20 m lengte past de Tivoli in het segment van de compacte SUV’s. Hij zal dus moeten opboksen tegen onder meer de Nissan Juke, de Opel Mokka, de Peugeot 2008 en de Renault Captur. Volgens analisten is dit hoe dan ook de sector die de voorbije jaren de sterkste groei heeft gekend. Het is dus meer dan logisch dat SsangYong, dat al ervaring heeft met de 4×4, zijn deel van de koek opeist.

Goed ontworpen

De Tivoli is niet alleen compact maar ook erg royaal. Je hebt de indruk dat je in een SUV van een hoger segment stapt, zeg maar een Qashqai. Een mooie start dus, ook al omdat de afwerking uitstekend meevalt en een stuk beter is dan bijvoorbeeld die van de Duster. Die laatste is weliswaar goedkoper – maar niet zo veel.

De Tivoli is meer dan ruim genoeg. Achterin zitten twee volwassenen van 1,9m comfortabel, ook al is de bank misschien wat ondiep. De koffer ziet het groot, met in totaal 423l, en is daarmee 67l groter dan die van de toch 10cm langere Opel Mokka. Dat extra volume is niet te verwaarlozen. Zeker voor gezinnen, die ook maar wat blij zullen zijn met de veiligheid van deze auto: 7 airbags, stabiliteitscontrole, sensoren voor de bandenspanning. Toch jammer dat de neergeklapte bank geen vlakke vloer vormt en de wielkasten zoveel plaats innemen.

De binnenafwerking is goed verzorgd maar een andere indeling van de instrumenten zou ergonomischer zijn. Voor het overige rijdt de Tivoli een foutloos parcours, ook op het vlak van de kwaliteit van de materialen en de even talrijke als ruime opbergvakken.

De technische basis van de Tivoli is nieuw, net als de motoren en dus ook de diesel die wij hebben getest. Het is een huisgemaakte motor van 1.6l met 115pk vermogen en, verrassend genoeg, een royaal koppel van 300 Nm. Veel kracht dus, voor een uitstoot van 115 g/km CO2. Op de weg heeft de 1.6d ons verbluft met zijn pit en vermogen, vooral bij lage toerentallen – hij reageert al vlot bij 1.500 t/m. Er zit dus een erg aangename motor (Euro 6) onder de kap die zich vooral in de stad erg soepel toont. Een mooi succes, ook op het vlak van het geluid: de viercilinder laat weinig van zich horen.

Niet erg dynamisch

Een nieuw onderstel betekent ook een nieuwe vering. Die van de Tivoli heeft haar sporen verdiend, maar voelt erg stug aan. Dat komt het rijcomfort niet echt ten goede, terwijl de besturing wat consistentie en centrering mist. Daardoor is het rijgedrag wel veilig, maar niet echt dynamisch en soms een beetje vaag. Een en ander is het gevolg van de gezinswagenambities van de Tivoli en zeker geen reden tot bezorgdheid.

Dat kleine nadeel wordt trouwens ruimschoots goedgemaakt door de moeilijk te overtreffen verhouding prijs/uitrusting van de Tivoli diesel met voorwielaandrijving (vanaf €17.490, binnenkort ook als 4×4). Een schot in de roos en een mooie verrassing, behalve voor de concurrenten.

ARNAUD DELLICOUR