In de meeste gevallen is braken bij een hond onschuldig en is er dus niet veel om je ongerust over te maken. Waarschijnlijk heeft je trouwe vriend een of andere viezigheid naar binnen gewerkt en is hem dat slecht bekomen.
Eerst en vooral moet je een onderscheid maken tussen braken en oprispingen. Wanneer je hond braakt gaat dat gepaard met opeenvolgende, al dan niet hevige contracties van de buik. Braakt hij min of meer passief iets uit als gevolg van een oprisping dan zijn er geen contracties van de buik.
Zijn algemene toestand
Toch is er in sommige gevallen wel een reden om ongerust te zijn. Als je hond vreemde voorwerpen heeft ingeslikt, een vergiftiging of een maaginfectie heeft opgelopen, of aan een stofwisselingsziekte lijdt. Maar het is de algemene toestand van de hond die van belang is! Als na het braken alles weer goed lijkt te gaan, als je hond alert is en zijn gewone leventje verderzet alsof er geen vuiltje aan de lucht is, hou hem dan gewoon goed in de gaten zonder je te veel zorgen te maken. Als hij echter blijft braken of dat met grote gulpen doet en je hond er niet goed uitziet, is het waarschijnlijk raadzaam een dierenarts te raadplegen. Alarmsignalen zijn: je hond loopt met gekromde rug, hij is kalmer dan normaal, hij weigert zijn favoriete snoepjes, hij lijkt verward...
Vergeefse pogingen
Het kan gebeuren dat je hond grote inspanningen doet om te kunnen braken, maar dat er niets uitkomt. In dat geval kan het gaan om het zogenaamde maagdilatatie/-torsiesyndroom, een absolute noodsituatie! Dan moet je heel snel reageren.
Onderzoek en advies
Tijdens de consultatie kan de dierenarts bijkomende onderzoeken uitvoeren om bepaalde ziekten te bevestigen of uit te sluiten. Hij kan je ook kostbare raad geven wat betreft de voeding van je hond en je wijzen op fouten die je niet mag maken. Meestal volstaat het om je hond voor één maaltijd op dieet te zetten, maar in bepaalde gevallen consulteer je dus beter de dierenarts. Want hoe vroeger het probleem wordt aangepakt, hoe sneller eraan verholpen kan worden!
