Als zij wil en hij niet

Mannen denken maar aan één ding, dat weet iedereen! Maar is dat wel zo? Nee, want in sommige koppels is het veeleer mevrouw die ‘goesting’ heeft en tracht meneer haar bij te benen. Vanwaar dat verschil in libido? En hoe overbrug je het?

“Nymfomane: een vrouw die even erg geobsedeerd is door seks als de doorsnee man!” Dat schreef Mignon McLaughlin, een Amerikaanse journaliste en auteur die bekend is om haar vlijmscherpe quotes over liefde en huwelijk. Hoewel inmiddels in onbruik geraakt in de geneeskunde, wijst het woord ‘nymfomane’ op een vooroordeel dat nog steeds leeft: een vrouw heeft minder seksuele appetijt dan haar levensgezel of bedpartner. En wee de reputatie van zij die zich niet naar dit seksistisch vooroordeel voegen! In de 19de eeuw werd nymfomanie beschouwd als een ernstige geestesstoornis. Sommige artsen gingen zelfs zover dat ze ‘manzieke’ vrouwen interneerden of seksueel verminkten.

Explosie van libido

Nochtans bedrijven heel wat vrouwen niet alleen even graag de liefde als hun mannelijke partner (zie kader), in sommige relaties is het ook duidelijk de vrouw die het initiatief neemt! “Een fenomeen waar ik tijdens mijn consultaties almaar vaker mee geconfronteerd word, ook al is dit bij mijn collega’s niet altijd het geval”, zegt seksuologe en therapeute Lidwine Arendt. Nochtans neemt het libido bij vrouwen vaak af eenmaal ze de vijftig voorbij zijn, al is het maar om hormonale redenen. Maar ook dat geldt niet voor alle vrouwen. Eenmaal die kaap gerond, merken sommigen dat hun seksdrive net een versnelling hoger schakelt! “Er zijn diverse redenen waarom de geslachtsdrift van vrouwelijke 50-plussers kan toenemen. Sommigen maken zich zorgen over hun vrouwelijkheid. Vanuit de onbewuste behoefte om te behagen en zichzelf op dat vlak gerust te stellen, nemen ze het voortouw in bed”, beklemtoont Arendt. Voor andere vrouwen voelt deze kaap echter als een bevrijding. “Op die leeftijd hebben sommige vrouwen geleerd hun lichaam te accepteren en uit te komen voor hun seksualiteit. Ze zijn verlost van hormonale cycli en van de verplichtingen die een gezin met zich brengt. Met een heuse seksuele explosie als gevolg.”

Moeder of minnares?

Als mevrouw de rol op zich neemt van erotische motor van het koppel, betekent dat niet sowieso dat het libido van meneer ‘gezapiger’ is. Dat sommige mannen minder seksdrive hebben dan hun vrouw, kan ook te wijten zijn aan het beeld dat ze hebben van mannelijkheid, van vrouwen in het algemeen en van hun eigen vrouw in het bijzonder. “Sommige mannen zijn ervan overtuigd dat het aan hen is om initiatief te nemen. Wanneer een vrouw avances maakt, kunnen ze zich gekrenkt voelen in hun mannelijkheid en kan hun seksuele appetijt afnemen. Vooral wanneer die vrouw hun gebruikelijke levensgezellin is”, beklemtoont Lidwine Arendt. Er zijn ook mannen die het beeld van de echtgenote met wie ze hun leven delen, moeilijk kunnen rijmen met dat van een hartstochtelijke minnares. Van begeerte voor hun vrouw is dan niet veel sprake meer, zelfs niet als de kinderen al lang het nest hebben verlaten.

Zin in witloof

Net zoals in de omgekeerde situatie kan ook het feit dat de vrouw meer zin heeft dan de man leiden tot spanningen binnen het koppel. Arendt gebruikt hiervoor graag het beeld van een Belgisch gerecht: witloof in de oven! “Beeld je in dat een vrouw haar echtgenoot toefluistert: ‘Ik ben uitgehongerd, ik heb witloof in de oven voor ons klaargemaakt.’ Maar haar man heeft geen honger. Of hij heeft geen zin in witloof. De vrouw zal zich afgewezen voelen. Terwijl de afwijzing in feite enkel betrekking heeft op haar gerecht, niet op haar als persoon. Op seksueel vlak geldt hetzelfde. De vraag naar seks wordt afgewezen, niet de persoon. Maar vrouwen beginnen zich dan af te vragen hoe het zit met hun vrouwelijkheid en met het verlangen van hun partner. Wat trouwens ook op mannen van toepassing is. Wanneer de njets zich opstapelen, geeft de vrouw het uiteindelijk op en kiest ze voor masturbatie. Of ze kan in de verleiding komen om vreemd te gaan.”

De connectie herstellen

Maar hoe vermijd je dat die frustraties de situatie verzieken? “Eerst en vooral is het zaak om de dialoog weer op gang te trekken. Beide partners moeten leren om te praten over hun behoeftes, verlangens en grenzen”, adviseert Lidwine Arendt. “Desgewenst kan de partner die het minste zin heeft in seks, aan zijn of haar libido werken door verhalen te lezen, naar erotische films te kijken of zich scenario’s in te beelden die de erotische fantasie aan het werk zetten. Waarom niet met de partner praten over die fantasieën, over wat zijn of haar begeerte aanwakkert?” Bovendien kan het koppel samen tijd uittrekken om elkaars lichaam te verkennen, om (erotische) spelletjes te spelen. Het komt er vooral op aan om in alle luchtigheid opnieuw een connectie tot stand te brengen. Dat vergt tijd. Tot slot kan het noodzakelijk zijn om te achterhalen wat er aan de basis ligt van dat herhaalde “vanavond niet, schat”: angst, gezondheidsproblemen, een gewijzigd libido …? Dan is begeleiding door een therapeut vaak onontbeerlijk om weer een evenwichtig liefdesleven te bereiken.