Onderzoekers van de KU Leuven, UZ Leuven en het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) hebben een nieuwe manier gevonden om de groei af te breken van een zeldzaam maar zeer agressief type lymfeklierkanker. Dat heeft de KU Leuven dinsdag bekendgemaakt in een persbericht. Door het gebruik van medicatie kunnen ze de samenwerking tussen twee genen aan banden leggen, die aan de basis ligt van de ontwikkeling van de kanker.
Het type kanker waarover de wetenschappers onderzoek deden, is het perifeer T-cel lymfoom of PTCL. Het is niet alleen een erg zeldzaam type – jaarlijks zijn er een tiental gevallen in België – maar ook een bijzonder agressieve kanker: 75 procent van de patiënten hervalt na chemotherapie en de overlevingskansen na vijf jaar zijn amper 10 tot 30 procent. Alternatieve behandelingsopties zijn er nauwelijks.
Om op zoek te gaan naar nieuwe behandelingen, analyseerden de onderzoekers het DNA van patiënten. Zo ontdekten ze een nieuwe samenwerking tussen twee genen: MYCN en EZH2. Het was al geweten dat een sterke activiteit van MYCN geassocieerd kan worden met agressieve tumoren, maar nu blijkt dat het ook zorgt voor een sterke activiteit van EZH2. Dat gen versterkt op zijn beurt het effect van MYCN: zo zorgen ze voor een snelle groei en vermeerdering van kankercellen.
“We zien in ons lichaam vaker genen die elkaars effect versterken, maar deze samenwerking is nieuw. Wanneer we in het labo één van deze twee genen inactiveren in menselijke kankercellen, zien we een snelle afname in aantal. Hieruit concluderen we dat de cellen afhankelijk zijn van deze twee genen”, zegt postdoctoraal onderzoeker Marlies Vanden Bempt. “Aangezien deze samenwerking zo belangrijk is voor de groei van dit type kankercellen, is het een interessant doelwit voor de behandeling van patiënten.”
De onderzoekers gebruikten een molecule dat EZH2 volledig afbreekt: daardoor hield de samenwerking met MYCN niet langer stand en stierven de kankercellen. Het nieuwe molecule werd samen met een bestaand medicijn tegen PTCL getest. Dit medicijn wordt op dit moment enkel in de Verenigde Staten gebruikt omdat het een lage werkzaamheid heeft, maar door de twee te combineren, werd elkaars effect versterkt.
De studie werd uitgevoerd in een labo-omgeving op cellen, patiëntenstalen en in muismodellen. “Er is nog veel werk voor de boeg om de combinatie van beide moleculen voor de behandeling van PTCL te optimaliseren”, vertelt onderzoeker Vanden Bempt. “Maar de eerste resultaten in het labo zien er alvast goed uit.”
De resultaten van de studie zijn vrijdag gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Blood.
