Pascale Naessens: “Goed eten maakt gelukkig”

Sinds haar eerste kookboek in 2011 over de toonbank ging, is Pascale Naessens (50) alleen maar succesvoller geworden. Intussen is nummer 9 in de boekhandel beland, de opvolger van Nog Eenvoudiger, vorig jaar het best verkochte boek in Vlaanderen.

We ontmoeten Pascale Naessens in haar werkruimte. Geen saai kantoor, maar een sfeervolle plek met veel hout en natuurlijke materialen. Ze neemt plaats aan haar zelf ontworpen tafel en is omringd door eigen creaties in keramiek. Achter haar een grote stapel kookboeken, stuk voor stuk bestsellers. Voeding en ontwerpen zijn haar passie, koolhydraatarm eten haar overtuiging.

Waarin is de nieuwe Pascale Naessens anders dan de vorige?

Het zijn allemaal nieuwe recepten. Creatief zijn is nu eenmaal het liefste wat ik doe. Ik werk ongeveer een jaar aan het samenstellen. Mijn visie op voeding en gezondheid zijn niet veranderd. Alle recepten zijn koolhydraatarm of ketogeen. En het verschil is dat ik dat deze keer op de cover durf te zetten. In mijn vorige kookboeken hebben we die termen vermeden omdat we dan in het extreme hoekje worden geduwd en een deel van het publiek missen. Maar ondertussen zijn de geesten geëvolueerd.

Er is toch veel controverse rond het koolhydraatarm en ketogeen dieet. Hoe ga je om met die kritiek?

Eigenlijk wil ik stoppen met die discussie. We moeten niet streven naar één model, want we zijn allemaal verschillend. Als mensen aardappelen, rijst, pasta en brood – bron van snelle koolhydraten – willen eten, hou ik hen niet tegen. En als ze er zich goed bij voelen, al helemaal niet. Maar er is een grote groep mensen, onder wie ikzelf, die zich daar niet goed bij voelt. Als je het over low-carb hebt, moet je ook kijken waarmee je vergelijkt. Je vertrekt vanuit onze westerse manier van eten, maar wij eten high-carb! Eigenlijk vind ik mijn eetgewoonte net heel gematigd. Koolhydraatarm eten is trouwens een wereldwijde beweging, gesteund door deskundigen, zoals bijvoorbeeld David Ludwig op Harvard. Mensen die mij een goeroe noemen, hebben er niets van begrepen.

Onze voedingsdriehoek is recent herzien. Brood, aardappelen, pasta, rijst blijven een volwaardig onderdeel.

Toch hebben we grote stappen in de goeie richting gezet. Vroeger vormden ze de basisgroep. Gelukkig staan op die plek nu groenten en fruit. Maar vet is nog niet geherwaardeerd.

Zou het kunnen dat sommige mensen gebaat zijn bij koolhydraatarm eten, maar het voor anderen niet uitmaakt.

Uiteraard. Eigenlijk is vooral dat mijn punt: er is niet één model dat werkt voor iedereen. Mensen die de neiging hebben snel aan te komen, zijn het meest gebaat bij mijn manier van eten. Zij vallen meer af wanneer ze de snelle koolhydraten laten. Misschien moet niet iedereen dat doen, al ben ik ervan overtuigd dat het voor weinig mensen zinvol is koolhydraatrijk te eten. Het eindproduct van zetmeel is nu eenmaal suiker. Maar er zijn ook goeie koolhydraten, die zitten in groenten en fruit, bonen, linzen en quinoa. Daar haal je de vezels uit.

Discussie is goed. Maar iets afschieten zonder te weten waarover je spreekt, dat vind ik niet kunnen. Ik ben niét extreem. Ik ben ervan overtuigd dat individueel voedingsadvies de toekomst is. Dat mensen na een volledige analyse van bloed, urine en zo meer vernemen welk voedingspatroon het beste bij hen past. Sommige labs zijn daar trouwens al mee bezig.

Hoe verklaar je dat je kookboeken zo succesvol zijn?

Ik denk dat ik op het juiste moment een gevoelige snaar heb geraakt. De sfeerschepping en de lifestyle die ik creeer spelen een rol. Net als het feit dat ik vertel over mijn eigen ervaring, ik ben nu eenmaal licht filosofisch ingesteld. Ik moet toegeven dat ik dat nooit had verwacht. Ik dacht dat mijn boeken enkel zouden aanslaan bij mensen die net als ik problemen hadden.

Welke problemen had je dan? Je was een fotomodel.

Rond mijn 20, 22 had ik altijd honger, weinig energie, veel huidproblemen en was ik erg ongelukkig. Ik wilde ook slank zijn en heb veel klassieke diëten gevolgd, maar kwam telkens aan. Ik ben naar een diëtist gestapt. Zij gaf mij het advies vet te laten en minder calorieën in te nemen en dat moest ik doen met voldoende wilskracht. Ik kan haar dat niet kwalijk nemen, want het is intussen 30 jaar geleden. Maar ik moest voortdurend een gevecht leveren met mijn hunker. Voeding heeft niet alleen te maken met je wilskracht, het doet ook iets met je lichaam. Honger is een oerinstinct, dat haal je niet enkel op wilskracht. Je lichaam kan verslaafd raken. Zo ben ik op zoek gegaan en aan zelfstudie gaan doen. En voor mij werkte koolhydraatarm eten. Daarmee voelde ik mij verzadigd en had ik geen honger meer.

Zijn we niet te veel gefocust geraakt op eten?

Maar voeding is zo fundamenteel! Als je fout eet, voel je je ellendig. En als je goed eet, gaat alles plots veel beter. Je voelt dat je lichaam begint te werken, je krijgt meer energie, je bent creatiever. Weet je wat ook het probleem is? We zijn niet meer bereid te betalen voor voeding. 84% van wat in de supermarkt ligt, is bewerkt. Waarom ligt het daar? Omdat wij het kopen. Als wij dat niet meer kopen, zullen er snel andere dingen in de rekken liggen. De supermarkt ligt vol rotzooi, maar ook vol goede, lekkere dingen. Aan ons om de keuze te maken.

Ben je creatiever door gezonde voeding?

Voeding op zich is creatief ! Vroeger was eten vinden een doel in het leven. Nu moeten we succesvol zijn, carrière maken... dat zijn geen doelen waar mensen gelukkig van worden. Je kan wel voldoening vinden in het zoeken naar eten. Wat je gevonden hebt, neem je mee naar huis. Je kookt voor je geliefden, maakt een mooie tafel. Kortom je creëert iets en wordt geapprecieerd. Dat maakt toch gelukkig!

Het vergt wel een zee van tijd.

Wie geen tijd vrij maakt om gezond en goed te eten en te leven, zal vroeg of laat tijd moeten vrij maken om ziek te zijn.

Wat is voor jou goed leven?

Ik creëer graag mijn eigen wereld. Eigenlijk is dat hetgene wat ik dagelijks doe: ik maak mijn eigen wereld mooi omdat de wereld daarbuiten ongelooflijk lelijk is. Er zijn natuurlijk veel mooie dingen, maar daar moet je bewust naar op zoek gaan. Ik maak geen dromerige wereld, sta absoluut met beide voeten op de grond, ben helemaal niet zweverig. Ik geniet gewoon ongelooflijk van schoonheid. Puurheid is iets wat ik cultiveer. Ik hou niet van tierlantijntjes en blabla. Ik wil meteen de essentie, krachtig en eerlijk. Mensen vinden mij soms nogal direct, maar zo ga ik nu eenmaal met ze om, al probeer ik niemand te kwetsen. Puurheid en vrijheid is voor mij een blijvend streven. Af en toe met je kop tegen de muur lopen is niet zo erg. Ik vind het erger om dingen niet met volle overgave te doen.

Je had al een carrière als omroepster en model toen je met je kookboeken startte. Heb je pas laat je roeping gevonden?

Absoluut. Ik ben een laatbloeier. En ik ben dat graag. Anders had ik alles al meegemaakt. Ik heb veel fijne dingen kunnen doen, maar was toch sterk zoekende. Het zijn de takken die mij hebben geleid tot waar ik nu zit. Mijn eetprobleem is mijn job geworden. Ik heb een zwakte kunnen ombuigen in een sterkte, en ik kan dat delen. Mijn problemen hebben mij trouwens erg bewust gemaakt van het leven. Ik beschouw niets als evident. Ik weet hoe kwetsbaar het leven kan zijn.

Het is ook niet uit de lucht komen vallen. Als omroepster was ik al sterk met voeding bezig, volgde veel cursussen. En als model vertoefde ik vaak in het Verre Oosten, waar men zeer sterk streeft naar een balans tussen lichaam en geest. Ik was op een goed moment van plan een restaurant te openen. Mensen zegden mij: maar enfin, je hebt zo’n mooie job, je werkt bij televisie, je bent omroepster: waarom wil je consulente worden of een restaurant openen? Ik antwoordde altijd: vroeg of laat valt de puzzel samen. En kijk, hij is samen gevallen.

Je bent dit jaar 50 geworden en vierde vorig jaar 25 jaar huwelijk. Hoe kijk je naar die mijlpalen?

Ik ben trots dat ik erin geslaagd ben gelukkig te zijn in deze turbulente, rare wereld. Ik ben blij dat ik creatief kan bezig zijn en heb het geluk een mooie liefde te kennen met Paul (Jambers). Dat koester ik.

Wat heb je het meest gevierd?

De 25 jaar huwelijk. Maar ook mijn verjaardag, want elke aanleiding is goed voor een feestje. Verder ben ik niet bezig met leeftijd. Ik voel er helemaal niks bij. Ik kan mij wel voorstellen dat leeftijd beangstigend wordt wanneer je er tegen je vijftigste nog niet alles hebt uitgehaald. Dan raak je misschien verbitterd.

Ouder worden hoort bij het leven. En daarbij, ik heb geen tijd om stil te staan bij ouder worden. Ik heb zoveel leuke dingen te doen. Ik zit liever met mijn handen in de klei of doe aan powertraining, dan voor de spiegel te staan. In mijn atelier zijn trouwens geen spiegels!

Het beste wapen tegen ouder worden, is de dingen doen die jij wil, gelukkig zijn. Als je jezelf altijd wegcijfert, of niet de moed hebt om voor je eigen vrijheid te kiezen, krijg je vroeg of laat de rekening gepresenteerd. Het heeft niets te maken met altijd je zin doen. Wel met eerlijke, oprechte keuzes in je werk en relaties. Je mag jezelf niet verloochenen. Je moet eerlijk en puur in het leven staan met de mensen van wie je houdt.