Voorvoetpijn: is Morton de boosdoener?

Pijn aan de voorvoet kan te wijten zijn aan het Morton neuroom. Doelgericht onderzoek moet gelijkaardige aandoeningen uitsluiten.

De symptomen van het Morton neuroom werden voor het eerst vastgesteld in de 19de eeuw, en wel aan de voet van de Britse koning George IV. Enkele decennia later beschreef dokter Thomas Morton de aandoening, die meteen ook zijn naam kreeg.

“Een Morton neuroom is niet gebonden aan een bepaalde leeftijd. Iedereen tussen pakweg 15 en 80 jaar kan ermee te maken krijgen, maar in 75 tot 80% van de gevallen gaat het wel om vrouwen”, verduidelijkt dokter Olivier Manil (orthopedisch chirurg, ziekenhuis Hoei). “Vooral joggers tussen 40 en 50 jaar krijgen er last van, omdat er bij deze sport erg veel druk wordt gezet op de voorvoet.”

Zenuwinklemming

Het Morton neuroom ontstaat dus in het voorste deel van de voet, ter hoogte van de middenvoetsbeentjes. Die vijf lange botjes staan via kopjes in verbinding met je teenkootjes. “In vier op de vijf gevallen ontstaat er een ontsteking en verdikking van een kleine zenuw tussen twee tenen, meestal tussen de derde en vierde teen, geteld vanaf de grote teen”, legt Olivier Manil uit.

“De voorvoet is een zone die veel mechanische druk te verwerken krijgt. Door schoenen te dragen die te nauw zitten of door hoge hakken neemt de stuwing naar en de compressie van dit deel van de voet toe, waardoor een zenuw ingekneld raakt en je gewrichtsband of ligament gaat opzetten. De zenuwimpuls raakt verstoord en dat zorgt voor pijn, tintelingen, een branderig gevoel, minder gevoel in je tenen tot zelfs gevoelloosheid.”

“Hoe meer je stapt, hoe meer pijn het doet. Met als gevolg dat je tijdens het wandelen af en toe je schoen moet uittrekken om je voet te masseren. Het Morton neuroom kan zich ook tussen andere middenvoetsbeentjes voordoen en kan ook beide voeten treffen. Maar die twee scenario’s zijn eerder zeldzaam.”

Klinisch onderzoek, een must

Meestal ga je bij pijn aan de voorvoet eerst te rade bij je huisarts. “Die kan dan een bilan opmaken om andere aandoeningen met dezelfde symptomen uit te sluiten. Zoals een stressfractuur, artrose, osteoporose of zelfs botnecrose, waarbij een deel van het bot afsterft. De huisarts kan je dan doorsturen naar de juiste specialist: een orthopedisch chirurg, een reumatoloog of een kinesitherapeut.”

“Meestal heeft de arts een vermoeden van Morton neuroom als je felle pijn ervaart wanneer je druk zet tussen het derde en vierde middenvoetsbeentje en wanneer je voet wordt omkneld.”

“Een Morton neuroom diagnosticeren met behulp van een echografie is lastig, omdat die techniek niet accuraat genoeg is, maar hij kan wel nuttig zijn om andere aandoeningen uit te sluiten. De beste manier om het probleem in kaart te brengen is een MRI-scan, omdat die ook de weke delen goed in beeld brengt. Zo’n onderzoek is nodig wanneer andere behandelingen niets uithalen en er een operatie vereist is.”

Orthopedische zolen

Maar vaak loop het zo’n vaart niet en wordt er gestart met pijnstillers en ontstekingsremmers. “We raden ook aan om ander schoeisel te dragen. Je schoenen moeten breed genoeg zijn om je tenen vrij spel te geven. En om te vermijden dat je te veel druk op je voorvoet zet, mag de hak van je schoen niet hoger zijn dan vier tot vijf centimeter.”

“Ook orthopedische zolen kunnen helpen. Met een dikkere zool, waarbij iets achter de pijnlijke zone wat reliëf is toegevoegd, krijgt die zone tijdens het stappen minder mechanische druk te verwerken, worden je middenvoetsbeentjes ontzien en is er niet constant druk op het neuroom.”

“Kinesitherapie kan eveneens helpen, maar houdt de pijn ook dan aan, dan kan twee of drie keer een cortisonederivaat worden geïnjecteerd. Dergelijke infiltraties werken ontstekingsremmend. De helft van de patiënten heeft baat bij zo’n behandeling.”

Chirurgie

Als dit alles onvoldoende helpt, kan je het Morton neuroom laten verwijderen. “De ingreep kan via de dagkliniek en onder lokale verdoving en levert bij 80 tot 90% van de patiënten een prima resultaat op. Het herstel duurt ongeveer zes weken. Naarmate de pijn afneemt, ga je spontaan terug op je voet steunen en stappen.”