Weg met die voetgeurtjes!

Het einde van de zomervakantie luidt ook een terugkeer in naar gesloten schoeisel ... waarin zweetvoeten alle kansen krijgen. Gelukkig kan je er iets tegen doen!

Naast een slechte adem zijn zweetvoeten wellicht een van de vervelendste aandoeningen in de sociale omgang. ’s Zomers loop je met sandalen of blootsvoets rond en valt het allemaal nogal mee. Maar eens terug naar de dagelijkse sleur, stoppen we onze voeten weer in laarsjes, ballerina’s of sneakers en dan duikt het probleem weer op. Gesloten schoenen vormen de ideale broedkamer voor een al dan niet indringende geur. Het fenomeen valt vrij eenvoudig te verklaren: onze huid wordt van nature bevolkt door bacteriën, die zich voeden met dode huidcellen en met het zweet dat we uitscheiden. En laten schoenen nu net fungeren als kweekvijver voor die bacteriën: in een warme en vochtige omgeving kunnen die hun geluk niet op en vermenigvuldigen ze zich razendsnel. Nadat ze hun buikje rond hebben gegeten, scheiden al die minuscule schavuiten onwelriekende substanties af, die ook terug te vinden zijn in Hervekaas of ranzige boter. Technisch gezien zijn het dus niet je voeten die stinken, maar wel de bacteriën die erop leven en hun maaltijd aan het verteren zijn!

Brute pech

Niet iedereen is even vatbaar voor deze onfrisse kwestie. Sommigen lijken er meestal aan te ontsnappen, terwijl de schoenen van anderen stelselmatig een onaangename walm verspreiden, zelfs al wassen ze hun voeten dagelijks. Zweetvoeten zijn dus niet altijd te wijten aan gebrekkige hygiëne. “De voornaamste oorzaak ligt bij hyperactieve zweetklieren”, zegt David Bacquart, podoloog en professor podologie aan de Haute Ecole libre de Bruxelles Ilya Prigogine. Dit fenomeen heet hyperhidrosis. Doorgaans heeft zo’n overmatige zweetafscheiding, vaak ter hoogte van de voeten, de handen, het aangezicht en/of de oksels, een genetische oorzaak. Dat is brute pech, maar je zult ermee moeten leren leven. “Al zijn er ook tal van andere factoren die een rol kunnen spelen: leeftijd, overgewicht, stress, alcohol, een onevenwichtig voedingspatroon … En voorts bepaalde ziektes of hormonale stoornissen.” Hoewel het banaal lijkt, kan het dus zinvol zijn om een arts te raadplegen, al is het maar om een aantal mogelijk ernstige (diabetes, hyperthyreoïdie …) of te genezen factoren op te sporen of uit te sluiten.

Droog en gezond

Aangezien het probleem niet altijd bij de wortel kan worden aangepakt, is het zaak om de bacteriën niet de ideale omstandigheden te gunnen om te woekeren. Eerste actiepunt: je sokken. Zelfs al is het lelijk, warm en allesbehalve hip, in gesloten schoenen trek je maar beter sokken aan. “Geen sokken dragen is exact hetzelfde als meerdere dagen na elkaar dezelfde jeans dragen zonder ondergoed en zonder die te wassen”, luidt de vergelijking van Mikaela Tibi, verpleegkundige, medisch voetverzorgster en directrice van twee scholen voor medische pedicure (Ecole Mathieu in Luik en EFPM in Brussel). Kies voor sokken in een absorberend materiaal (katoen) en ververs ze elke dag. “Ook de binnenzolen van je schoenen verdienen aandacht: let erop dat je die er makkelijk uit kan halen om ze te luchten en schoon te maken.” Te veel moeite? Koop goedkope inlegzolen en vervang ze geregeld. Je schoenen moet je dan weer dikwijls luchten om het vocht te laten ontsnappen. Het is dus ideaal als je over drie of vier paar schoenen beschikt en die afwisselend draagt. Ook het materiaal waaruit ze vervaardigd zijn, is van belang. Geef de voorkeur aan leder of aan ‘ademende’ materialen.

Antitranspirant

Je voeten zelf moet je eveneens met de beste zorgen omringen, hetzij door transpiratie tegen te gaan, hetzij door bacteriën niet te trakteren op optimale omstandigheden om welig te tieren. Een specifieke antitranspirant aanraden is moeilijk, want het aanbod is enorm. Wel heeft het er alle schijn van dat enkel antitranspiranten met aluminiumzouten écht doeltreffend zijn (o.a ook aluinsteen). Sommige moet je dagelijks aanbrengen, bij andere, meer geconcentreerde producten volstaat een of twee keer per week. Je kunt ook adstringerend poeder (talk, natriumbicarbonaat …) in je schoenen strooien. Zo’n poeder, soms verrijkt met etherische oliën, zal het vocht en de kwalijke geurtjes deels absorberen. Een andere beproefde remedie: boorzuurschilfers. Die hebben niet alleen een absorberend effect, ze wijzigen ook de pH van zweet, waardoor de omstandigheden voor de bacteriën niet zo ideaal zijn om te gaan woekeren.
Maar eigenlijk is het vooral cruciaal dat nadat je je voeten hebt gewassen, je die héél nauwgezet afdroogt. “Doe je dat niet, dan blijven er tal van bacteriehaarden of schimmels achter”, beklemtoont Mikaela Tibi. “Vaak wordt de ruimte tussen de tenen vergeten of verwaarloosd. Droog je daar af met keukenpapier en verstuif vervolgens wat deo of antischimmelmiddel in sprayvorm. Geen crème, want dan creëer je opnieuw een vochtig milieu!” ●