Ethyleenglycol is een soort alcohol dat vaak verwerkt wordt in antivries in ruitenvloeistof en in autoradiatoren. Het is erg giftig voor zowel mens als dier. Alleen komen dieren er soms onbewust mee in contact door onachtzaamheid van mensen.
Honden en katten vergiftigen zichzelf soms door gemorst antivriesmiddel van de grond te likken, maar ook door er onbewust in te lopen en nadien de poten af te likken. Daarnaast schuilen katten graag onder auto’s, vooral tijdens de wintermaanden, wat het risico op het likken van gemorste of gelekte antivriesmiddel vergroot. Helaas kan een kleine opname van ethyleenglycol al heel erge, soms ook fatale, gevolgen voor je viervoeter hebben.
Na het oplikken zal ethyleenglycol snel in het lichaam worden opgenomen. Dit leidt binnen 30 minuten tot 12 uur na inname tot maagdarmklachten zoals braken en overmatige speekselvorming, maar ook tot neurologische symptomen zoals dronkenschap, neerslachtigheid, zwakte, spiertrillingen en stuipen. In de lever worden vervolgens toxische afbraakproducten gevormd die acuut nierfalen veroorzaken.
Katten zijn doorgaans gevoeliger dan honden: nierfalen is bij katten al mogelijk vanaf 12 uur na inname, terwijl dit bij honden zich kan ontwikkelen 24 tot 36 uur na inname. Eens het dier geen urine meer produceert, is de kans heel groot dat het de vergiftiging niet zal overleven.
Als je een vermoeden hebt dat jouw hond of kat antivriesmiddel opgelikt heeft, contacteer dan onmiddellijk een dierenarts zodat zo snel mogelijk een passende behandeling kan worden opgestart. Het dier heeft bijkomende onderzoeken nodig en moet aan een infuus worden gelegd.
Maar voorkomen is natuurlijk nog veel belangrijker. Een intoxicatie kan voorkomen worden door het product op een veilige plaats te bewaren, het goed af te sluiten en het voorzichtig te gebruiken in een gemakkelijk te reinigen omgeving. Gemorste druppels of plassen moeten meteen grondig opgekuist worden.
Bron: Antigifcentrum
