De bindingsangst van George Clooney

Heeft George Clooney het uitgemaakt met zijn 18 jaar jongere vriendin omdat ze aandrong op een huwelijk en kinderen? En zou die bindingsangst typisch zijn voor mannelijke vrijgezellen van 40+?

Vorige week kondigden George Clooney (50 sinds 6 mei) en de Italiaanse Elisabetta Canalis (32) in een gezamenlijk persbericht aan dat ze na twee jaar uit elkaar gaan. “De breuk tussen ons is moeilijk en heel persoonlijk en daarom hopen we dat onze privacy gerespecteerd wordt”, schreven ze. Dat laatste mogen ze alvast vergeten, want de Clooneymania en de geruchtenmolen draaien weer volop.

Moeten mannen met aantrekkelijke vrouwen op hun hoede zijn nu Clooney weer vrijgezel is? En mogen diezelfde vrouwen hopen op aandacht van “de meest sexy vijftiger van de planeet?”
Dat is lang niet zeker, want volgens “kenners” zou Clooney lijden aan bindingsangst. George zou de benen hebben genomen, omdat Elisabetta hem de jongste tijd voortdurend zou gepusht hebben tot een huwelijk en tot kinderen. In een interview met het Italiaanse blad Chi sprak ze nog maar enkele weken deze veelzeggende woorden: “Ik geloof sterk in het huwelijk. Ik zou nooit met iemand kunnen samenleven als die telkens zou herhalen dat hij geen kind met me wil of niet met me wil trouwen.”

Na zijn mislukt huwelijk met actrice Talia Balsam zou George gezworen hebben nooit meer te trouwen. Een ernstige bevestiging hiervan is echter niet te vinden, want Clooney geeft nooit interviews over zijn privé-leven. En bovendien dateert die scheiding al van 1993. So what?

Eeuwige kwajongen?

Ook psychologen hebben zich over Clooney gebogen. Volgens hen is de acteur niet de enige vrijgezel van 40-plus die een langdurige relatie en huisje-vrouw-kindje niet ziet zitten. “Mannen die al lang vrijgezel zijn, vinden hun leven best prettig”, zeggen ze. “Ze willen de eeuwige kwajongen blijven en vooral vergeten dat ze een dagje ouder worden. Huwelijksbanden en kinderen vinden ze te knellend. Het liefst zouden ze hun hele leven relaties hebben waarin ze telkens de gevoelens van nieuwe en hevige verliefdheid herbeleven. Zo ook bij de acteur: sinds zijn scheiding heeft hij alleen nog maar kortstondige relaties of knipperlichtverhoudingen gehad.”
Is dat allemaal wel waar? Tegenover Clooney staan legio voorbeelden van mannen die zich na tientallen jaren van vrijgezellenbestaan toch binden. Prins Albert van Monaco is daar wellicht het beste voorbeeld van, nu hij op 2 juli het jawoord geeft aan zijn Charlene Wittstock.

Hij kan ook acteren...

Wat er ook van zij, ondertussen bevolken paparazzi opnieuw de bomen vlakbij Clooneys vele privé-woningen om als eerste een beeld te kunnen schieten van George met een eventuele nieuwe vlam. Volgens de “boekjes” zou hij een oog hebben op Sandra Bullock, zelf gescheiden van Jesse James. Ze wordt eind deze maand 47. Clooney draait momenteel samen met haar de prent Gravity. In één van de weinige interviews met hem (uit 2007) verklapte hij zijn geheim om aan paparazzi en publieke aandacht te ontsnappen: motor rijden. “In een motorpak en met een helm op word je onherkenbaar. Motorrijden maakt iedereen gelijk”.

De buzz over de rokkenjager en de sexy vijftiger mag ons niet doen vergeten dat de man ook en niettemin een prima acteur is. Zijn filmografie vermeldt tot nu toe 42 langspeel- en televisiefilms (de eerste kwam uit 1986). In het begin ging het vooral om kleinere rollen, B-films en zelfs enkele producties die nooit werden uitgebracht. Gaandeweg groeide hij als acteur. Vooral vanaf 1999 zette hij een aantal knappe acteerprestaties neer, onder meer in de films O Brother, Where Art Thou (2000), Confessions of a Dangerous Mind (2002), Ocean’s Twelve (2004), Syriana (2005) en Leatherheads (2008). Hij zat ook al drie keer in de regiestoel.

Inzet voor Soedan

Je zou het van de man uit de Nespresso-reclamefilmpjes niet meteen verwachten, maar Clooney heeft uitgesproken politieke meningen en een – althans voor een Hollywoodacteur – behoorlijk consequent sociaal engagement. Hij zet zich al vijf jaar in voor de bevolking van Soedan.
Eerst steunde hij – met fundraising en bezoeken ter plaatse – de vluchtelingen in Darfour. Vandaag is hij een bekend pleitbezorger voor de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan. In januari was hij één van de internationale waarnemers bij het referendum over de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan. Daarbij werd hij zelfs voor de tweede keer het slachtoffer van een malaria-aanval, waarvan hij evenwel snel herstelde.

Zonder twijfel zullen we hem als één van de eregasten zien op de officiële onafhankelijkheidsplechtigheden van Zuid-Soedan op 9 juli aanstaande. Zo groot is zijn bindingsangst dan toch weer niet.