Met ma en pa op reis

Almaar meer volwassenen trekken er in hun eentje op uit, samen met hun ouders. Al was het maar om zich een paar dagen weer kind te voelen.

Nooit eerder hoorde ik zoveel ouders over hun vakantie(plannen) met hun kinderen vertellen. En met kinderen bedoel ik grote, héél grote kinderen. Volwassenen met een job, vrienden, een gezin. Volwassenen die met andere woorden ma en pa niet nodig hebben om aan de eenzaamheid te ontsnappen.

Een recente peiling van Abritel/HomeAway-Toluna, een verhuursite van vakantiewoningen, bevestigt deze indruk. Liefst 54% van alle 28- tot 45-jarigen zegt al een keer in zijn eentje met zijn ouders op reis te zijn geweest.

Uiteraard speelt bij sommigen het budget mee. Het zijn geen gemakkelijke tijden. Jobs bieden niet altijd zekerheid. En ouders hebben een groot hart: als het enigszins kan, betalen ze wat graag bij voor ‘de kleine’. Daarnaast zijn er de gescheiden ouders of zij die recent hun partner hebben verloren, en die wellicht niet de moed of de energie zouden hebben om in hun eentje hun zinnen te verzetten. En dan heb je nog de ouders die te oud zijn om alleen op reis te gaan.

Maar dit zijn niet de belangrijkste redenen. Er zijn er andere, fundamentelere, die zich trouwens op de voorgaande komen enten. Want zo’n ouder-kindvakantie biedt vooral de kans om, op een moment dat je er de tijd voor hebt, samen dingen te doen. De familieband weer aan te halen en te versterken. Weer dat kerngezinnetje te zijn dat we zo koesteren, een veilige haven in een wereld die doordraait.

Helemaal jezelf

Ook de nostalgie komt om het hoekje loeren. Want dit is het uitgelezen moment om enkele dagen de teletijdmachine in te schakelen, te vergeten dat ‘de kleine’ vandaag volwassen en zelfstandig is, en de ouders zelf in een andere fase van hun leven zijn beland. Het volwassen kind kan zich dan weer even helemaal kind voelen, zich laten vertroetelen en een vakantie beleven zoals in zijn/haar kinderjaren. In die context kan iedereen de maskers laten vallen en helemaal zichzelf zijn. Een ongelooflijke luxe.

Dit nieuwe fenomeen – deze ma-en-pa-therapie – is mogelijk omdat velen hun vakantie spreiden. In september-oktober een paar dagen met ma en pa naar Barcelona trekken, staat een romantische citytrip of met vrienden een villa huren op het platteland niet in de weg. Evenmin als de lekker-luivakantie in juli of augustus om te herbronnen na een jaar hard werken. Het is gewoon wat extra vakantie, die aantoont dat de generatiekloof helemaal heeft afgedaan.