De oehoe, één van de grootste uilensoorten ter wereld, is met acht tot tien broedpaartjes aan een comeback bezig in Vlaanderen. De uilensoort, die tot begin jaren tachtig niet meer voorkwam in ons land, heeft in Wallonië intussen zelfs een gezonde broedpopulatie. Dat meldt Natuurpunt.
In het begin van de 20ste eeuw slonk de Belgische broedpopulatie en na de Tweede Wereldoorlog was de soort zelfs uitgestorven in ons land. “Vervolging, afschot en vergiftiging van oehoes, maar ook van hun prooidieren, waren de belangrijkste soorten van die achteruitgang”, verduidelijkt Gerald Driessens van Natuurpunt.
Het uitzetten van oehoes op grote schaal in Duitsland, leidde ertoe dat de soort sinds 1982 in Wallonië opnieuw aan het broeden ging. Eind jaren negentig waren er al een twintigtal broedparen. “Sindsdien is de comeback van onze grootste uilensoort niet meer te stuiten. De volledige bescherming van alle roofvogels heeft daar zeker toe bijgedragen.”
Een grondige monitoring door de ringdienst van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) leert dat er in Wallonië nu weer een gezonde populatie van circa 140 oehoepaartjes huist.
En de westelijke uitbreiding stopte niet bij de taalgrens, want sinds 2005 broedt de oehoe ook weer in Vlaanderen. De Limburgse populatie wordt op zes tot zeven broedparen geschat. Sinds 2015 zijn er ook geslaagde broedgevallen in Vlaams-Brabant en Antwerpen. “We kenden al het succesverhaal van die andere toppredator, de slechtvalk”, zegt Driessens. “Maar de terugkeer van de oehoe is nog spectaculairder, vooral omdat hij moest terugvallen op natuurlijke nestlocaties.” Het gaat dan vooral om oude steengroeves, in sommige gevallen nesten van andere roofvogels.
De oehoe is een echte toppredator. Vooral houtduif (maar ook andere duivensoorten), kleine zoogdieren, en jonge of onvolwassen vossen staan op zijn menu. “Met dat menu vindt de oehoe een heel eigen niche in het ecosysteem en zullen velen hem wellicht als een welgekomen gast beschouwen.” (Belga)
