Rouwen om je huisdier: waarom het verdriet écht is

De dood van een huisdier is een moeilijke beproeving. Voor sommigen is het zelfs pijnlijker dan het verlies van een naaste. Toch is deze situatie allesbehalve uitzonderlijk.

Jacky, de Jack Russell van Benjamin (tegelijk ook vader en echtgenoot), stierf op 12-jarige leeftijd en in dezelfde periode verloor hij ook zijn oudere broer. Zijn verdriet was immens, maar hij was vooral verrast over het enorme schuldgevoel waarmee hij worstelde. Hij vroeg zich af om wie hij nu eigenlijk het meest rouwde. Daar kon hij met niemand over praten, want evenveel rouwen om een hond, zijn trouwe levensgezel, als om een mens … wie zou dat begrijpen? Wie zou dat niet monsterlijk vinden, vroeg hij zich af. We zijn nu tien jaar later en er hangen foto’s van Jacky aan de muren van zijn kantoor. Nog steeds wordt hij regelmatig overvallen door verdriet en huilt hij. Dat het rouwproces om een huisdier zo intens kan zijn is helemaal niet uitzonderlijk, aldus gedragsdeskundige Julie Willems.

Een constante aanwezigheid

Voor sommige baasjes is het rouwen om hun huisdier net zo’n moeilijke beproeving als het verlies van een mens, of zelfs nog moeilijker. Want de band kan erg hecht zijn voor wie zich openstelt voor de liefde en genegenheid die een huisdier geeft. Een hond of kat is voortdurend aan je zijde. Thuis is het dier degene waarmee je de meeste tijd doorbrengt en veel honden gaan zelfs mee op vakantie. We zijn zo gewend om ons huisdier te zien, te voelen en te horen. Wanneer het er dan plots niet meer is, blijft er een enorme leegte achter.’s Avonds, wanneer je thuiskomt, is je hond altijd dolblij om je terug te zien. Hij neemt het je niet kwalijk dat je hem weer alleen hebt gelaten. De kat komt zich meteen op je schoot vleien zodra je in de zetel gaat zitten. Dit moeten missen is natuurlijk nog moeilijker te verteren voor mensen die alleen wonen met hun dier.

De blik van anderen

Het verdriet dat iemand voelt bij het verlies van een huisdier wordt vaak niet begrepen, vooral niet door mensen die zelf geen huisdieren hebben of geen sterke band met hun dier hebben ontwikkeld. Wie rouwt om een dier krijgt vaak veel minder steun dan bij het verlies van een dierbare persoon. Soms voelen baasjes zich zelfs beoordeeld, vooral door mensen die hun verdriet bagatelliseren. Zinnen zoals “Het was maar een hond, een kat of een paard” doen meer kwaad dan goed. Want nee, het was absoluut niet “zomaar een hond, een kat of een paard”.

Als een kind

Voor sommige mensen lijkt de band met hun huisdier sterk op de relatie tussen een ouder en een kind. Ze moeten zorg dragen voor hun dier, het voeden, onderdak en veiligheid bieden en het opvoeden. Tegelijk is de liefde van een dier voor zijn baasje onvoorwaardelijk, net zoals de liefde van een kind voor zijn ouders. Soms hoor je zeggen: “Het was mijn baby”, een uitspraak die deze innige band perfect samenvat. Dit geldt zowel voor baasjes met als zonder kinderen.

Rouwen om je huisdier

Tijdens de rouwperiode mijd je best mensen die je beoordelen en je verdriet niet begrijpen. Aarzel niet om hulp te zoeken bij een psycholoog, die je op een professionele manier kan begeleiden. Overweeg ook om een ceremonie te organiseren, net zoals bij het verlies van een dierbare. Zo’n ritueel geeft je de kans om je huisdier te eren en de prachtige tijd die jullie samen hebben doorgebracht mooi af te sluiten. Kom samen rond het graf of de as van je dier en vraag je gasten om een korte tekst voor te lezen of een anekdote te vertellen. Steek kaarsen aan, deel herinneringen, bekijk foto’s en video’s …Helpt het om een hoekje in je woonkamer aan je overleden huisdier te wijden? Doe dat dan. Foto’s, souvenirs, een urne of eerbetuigingen, alles kan als dat troost biedt. Maar misschien ruim je liever alles op om ‘makkelijker te vergeten’. Het belangrijkste is om naar jezelf te luisteren en je intuïtie te volgen, zonder je zorgen te maken over wat anderen ervan vinden. Iedereen rouwt op zijn manier.

Anticipeer indien mogelijk

Wacht niet tot je je hond of kat verliest om een ander dier te verwelkomen, want het risico om te gaan vergelijken is dan te groot. Idealiter haal je enkele maanden voor het overlijden van je huisdier een tweede dier in huis, in zoverre dit mogelijk is ... Je te lang in verdriet wentelen kan dan niet, want het nieuwe dier zal je zorg en je liefde nog hebben. Hij zal je verdriet begrijpen, je niet veroordelen en je helpen accepteren dat het leven doorgaat ... met hem!