I’m a soul man...

Een ongewoon maar aantrekkelijk design, een trendy look en een efficiënte techniek: anders dan zijn voorganger moet de nieuwe KIA Soul aanslaan bij het grote publiek.

De soulmuziek van de late jaren ’60 vertolkte het verlangen van de zwarte Amerikanen om hun lot te overstijgen. Dat is ook een beetje de ambitie van KIA, dat samen met zustermerk Hyundai wil opklimmen in de wereldorde van autofabrikanten. De afgelopen tien jaar is dat al aardig gelukt, dankzij stevige investeringen en lanceringen met veel tromgeroffel.

Maar soms was Kia wat té ambitieus. Bijvoorbeeld met de eerste generatie van de Soul, die in België in 2009 op de markt kwam en in 2012 bij gebrek aan bestellingen weer verdween. Die eerste Soul viel op door zijn groot aantal personaliserings-mogelijkheden – een aanpak die later door merken als Citroën, Mini, Opel en Renault werd gevolgd. Maar als eerste met iets uitpakken is niet altijd een goed idee.

Tweede poging

Kia probeert het nu nog een keer met de tweede generatie, die in veel opzichten hoger scoort dan de eerste. De vormgeving is vrijwel identiek gebleven, zodat je haast zou denken dat er niets veranderd is. Maar schijn bedriegt: alles is nieuw, van de panelen van het koetswerk tot het bij de cee’d geleende platform.

De Soul is aan de buitenkant wat groter maar behoudt zijn globale verhoudingen en blijft dus een buitenbeentje in het huidige landschap. Hij laat zich moeilijk in een hokje stoppen: is het een break of is het een SUV? Laten we hem een crossover noemen. Dat betekent niets maar het is handig als je niet kunt beslissen. De nieuwe lichting krijgt moderne motoren mee, met name een 1.6 GDI met benzine van 132pk (176 g/km CO2 – vanaf €18.490) en een 1.6 CRDI diesel van 128pk (158g – vanaf €22.990). Die laatste is buitengewoon stil en trillingvrij.

Rust alom

Het interieur is erg rustgevend en opvallend geraffineerd, met een mooi ontworpen dashboard en een hoge kwaliteit van materialen en afwerking. De rijhouding is uitstekend en de vakkundige aanpassingen van het chassis en de veringen garanderen een prima comfort.

De verhoudingen van de versnellingsbak zijn misschien wat te lang om het dynamisme van de aandrijving tot zijn recht te brengen, maar hebben het voordeel dat de motor bij stabiele snelheden minder toeren maakt – ook dat draagt bij aan het comfort.

Dit is een volwassen auto met een homogeniteit en een kwaliteit die het gebrek aan personaliseringsmogelijkheden – vergeleken met de vorige generatie – meer dan goedmaken. En hij blijft opvallen met zijn flashy kleurenkeuze en de mogelijkheid om het dak in een ander kleurtje te kiezen dan de rest van het koetswerk.

Arnaud Dellicour