Ontslakken en ontzuren? Zinloos!

Het aanbod van kuren om ons lichaam te ontzuren en te ontslakken is groot. Maar wat wordt daarmee bedoeld en is dit zinvol? We vroegen het aan Inge Coene, deskundige van het Voedingsinformatiecentrum Nice.

Ontslakken. Met slakken bedoelt men allerhande schadelijke afvalstoffen die in het lichaam zouden achterblijven zoals conserveringsmiddelen, kleur- en smaakstoffen, koffie, alcohol,... Door de aanwezigheid van deze slakken zouden we vermoeid en futloos geraken en allerhande ziektes ontwikkelen. In de handel zijn diverse producten verkrijgbaar die het lichaam van deze slakken ontdoen. Inge Coene: “Een gezond lichaam is zelf in staat om ongewenste stoffen buiten te houden en weg te werken. Daartoe volstaat een evenwichtige, gevarieerde voeding. Lever en nieren spelen een belangrijke rol bij het wegwerken van ongewenste stoffen, die vervolgens via urine en gal worden uitgescheiden. Om de leverwerking te vrijwaren is het noodzakelijk matig om te springen met alcohol. Ook voldoende water drinken (1,5 liter per dag + 1 liter via de voeding) is essentieel. En tot slot moeten voldoende voedingsvezels, afkomstig van fruit, groenten en volkorenproducten ongewenste stoffen in de darm neutraliseren en via de ontlasting naar buiten werken. De oorzaak van vermoeidheid en futloosheid ligt veeleer bij slaaptekort, gebrek aan beweging en een onevenwichtige voeding. Dat zo’n kuur op zich ontspannend kan werken, betwist niemand. Maar dat de eigenlijke kuur werkt, is nooit wetenschappelijk bewezen. Trouwens, één of enkele kuren per jaar kunnen een ongezonde eetgewoonte nooit goedmaken.”

Ontzuren. Wanneer het natuurlijke evenwicht tussen zuren en basen in ons lichaam te veel doorslaat naar zuur, kunnen we ziek worden, zo wordt beweerd. Diabetes, jicht en reuma zouden mogelijke gevolgen zijn. Daarom wordt de raad gegeven het lichaam eenmaal per jaar te ontzuren. Inge Coene: “De zuurtegraad in ons bloed wordt op geen enkele manier beïnvloed door voedingsmiddelen die veel of weinig zuur bevatten. Specifieke controlemechanismen, los van de voeding, houden deze waarde tussen 7,35 en 7,45. Een verhoging van de zuurtegraad in het bloed komt slechts voor bij zeer ernstige, acute ziektetoestanden zoals diabetische ketoacidose, waarbij het lichaam bij gebrek aan glucose overgaat op de verbranding van vetten. De afvalstoffen die daarbij vrijkomen kunnen de zuurtegraad van het bloed beïnvloeden. Een tweede soort zuur dat het zuur-base-evenwicht kan wijzigen is melkzuur dat gevormd wordt tijdens zware spierinspanningen. De bewering dat zure voedingsmiddelen jicht of andere reumatische aandoeningen zoudenveroorzaken, is uit de lucht gegrepen. ”