Patrick en Gino zijn buddy’s

Ik had een mooi appartement, een goeie job, drie opgroeiende kinderen. Ik was niet echt bezig met armoede, tot ik mijn professionele mentor Theo Vaes op tv hoorde vertellen over ArmenTeKort, dat hij had opgericht”, vertelt Gino Somers (57). Dat initiatief brengt kansarme en kansrijke Antwerpenaren samen tot duo’s – buddy’s – om dingen te ondernemen en zo weer nieuwe kansen te creëren. Samen een koffie gaan drinken, naar het theater gaan, deelnemen aan een quiz.. En ondertussen praten over het dagelijkse leven, hun beslommeringen, hun dromen.

Na een cursus werd Gino gekoppeld aan Patrick Winkler (60). “Ik belandde op straat omdat ik mijn zoon, die al jaren op mijn kap leefde, een harde les wou leren: ik zei mijn huurcontract op. Toen ik Gino leerde kennen via ArmenTeKort verbleef ik al drie jaar in de Passant, een opvanghuis voor thuislozen. Er was meteen een goede klik tussen ons. Gino luisterde echt naar mij.”

“Toen men mij vertelde dat mijn buddy een dakloze zou zijn, had ik een heel ander beeld in mijn hoofd dan Patrick, een verzorgde man, netjes geschoren. Dat is meteen het belangrijkste wat ik de afgelopen jaren geleerd heb: niet oordelen. Ik zou kunnen zeggen: Patrick, je bent 60, je kan nog gaan werken. Maar dat is niet wat hij nodig heeft.” Al is er in drie jaar buddyschap wel veel veranderd voor Patrick. “Ik huur weer een gezellig appartement, kom meer buiten. Met Gino, maar ook op mijn eentje. En misschien help ik binnenkort mensen met een digitale achterstand, als vrijwilliger. Ik ben goed met computers.”

Ook Gino is veranderd: “Mijn kijk op de wereld is gewijzigd. Ik ben meer sociaal bewogen. Ik ben ook milder geworden. Ik besef dat ik mijn kinderen niet moet zeggen wat ze moeten doen, maar moet luisteren naar wat ze nodig hebben. En Patrick heeft me geleerd hoe een wasmachine werkt. Toen ik na 30 jaar huwelijk alleen ging wonen, had ik nog nooit zelf mijn was gedaan.”