Computermuizen van alle soorten

Van de mechanische muis met het bolletje dat af en toe blijft hangen tot de allernieuwste, onfeilbare BlueTrackmuis, met of zonder draad, computermuizen hebben al een hele ontwikkeling doorgemaakt.

De eerste computermuis werd precies veertig jaar geleden aan het publiek voorgesteld. Intussen heeft dit onderdeel van de hardware van de computer een hele evolutie doorgemaakt.

Wat is het?

Een muis is een aanwijsapparaat dat met een computer wordt verbonden – via een kabel of draadloos – om de positie van een cursor op het beeldscherm met een handbeweging te besturen. Daarnaast is er minimaal één drukknop aanwezig. Vanwege de gelijkenis van het apparaatje met het gelijknamige dier kreeg het de naam mouse, een naam die in veel talen vertaald werd.

Veertig jaar evolutie

De muis werd in 1963-1964 ontwikkeld door Douglas Engelbart en William English aan het Stanford Research Institute (SRI). Op het Amerikaanse patent voor de muis staat het apparaatje omschreven als de “X-Y Position Indicator for a Display System” (“X-Y Positie-indicator voor een Beeldschermsysteem”). Op 9 december 1968, precies veertig jaar gelden, wordt deze “oermuis” van Engelbart en English voor het eerst aan het publiek getoond. Deze eerste muis had slechts één knop.

De eerste muis die standaard met een computer werd meegeleverd, de muis die Xerox met zijn Star-computer op de markt bracht, had ook slechts één knop. En hetzelfde gold lange tijd voor de muizen die onderdeel vormden van Apple computers.

Pas wanneer de IBM-PC en daarmee compatibele personal computers op de markt komen, zouden muizen meer knoppen krijgen. Dankzij de muis als aanwijs- en invoerapparaat zou de latere ontwikkeling van grafische gebruikersinterfaces, zoals die van de besturingssystemen Mac OS en Windows een hoge vlucht nemen.

Verbinding tussen muis en computer

De computermuis werd aanvankelijk met de computer verbonden via de seriële poort. Later werd een PS/2-interface gebruikt.

Tegenwoordig hebben de muizen meestal een USB-stekker. De verbinding gebeurt met een snoer of via een draadloos netwerk (radiogolven, bluetooth of infrarood).

Mickey als verplaatsingseenheid

Een muis werkt digitaal en de verplaatsing die de muis maakt wordt dan ook digitaal gemeten. De daarbij gebruikte eenheid wordt mickey genoemd, naar de beroemde muis van Walt Disney. Het stuurprogramma van de muis kan bijvoorbeeld vaststellen dat de muis 3 mickeys naar links is geschoven.

De kliksnelheid

Soms moet u op een bestand dubbelklikken om het te openen. Maar dat lukt niet altijd even gemakkelijk. Veel hangt af van de ingestelde dubbekliksnelheid. Windows moet immers weten wanneer het twee opeenvolgende klikken als afzonderlijke klikken moet beschouwen en wanneer als een dubbelklik. Als het dubbelklikken moeilijk lukt, dan staat deze dubbelkliksnelheid waarschijnlijk te hoog ingesteld voor u.

Dit kunt u als volgt wijzigen:

• Klik op ‘Start’, kies ‘Configuratiescherm’, en vervolgens ‘Printers en andere hardware’ en dan ‘Muis’. Als het dubbelklikken hier al niet wil lukken, selecteert u de optie met de pijltjestoetsen en drukt u op enter.
• Onder het tabblad ‘Knoppen’ vindt u een schuifregelaar om de dubbelkliksnelheid aan te geven. Verschuif die naar de stand die voor u geschikt is. Op het mapsymbooltje rechts naast de schuifregelaar kunt u testen wanneer uw twee klikken een dubbelklik worden. Probeer tot u de dubbelkliksnelheid comfortabel vindt.
• Klik dan op ‘OK’ en sluit het configuratiescherm.

Soorten computermuizen

De mechanische muis

De eerste muizen waren mechanische muizen. Deze hebben onderaan een zware, met stroef materiaal beklede kogel (de “muisbal”), die bij beweging van de muis over een plat oppervlak, door de wrijving met de beweging meerolt. Deze rolbeweging wordt door de muisdriver en het besturingssysteem omgezet naar een beweging van de cursor op de scherm. Om de kogel te doen rollen, mag het oppervlak niet te glad zijn. Vandaar dat een mechanische muis haast altijd het gebruik van een vrij ruwe muismat vergt.

Het nadeel van de mechanische muizen is dat de kogel vuil meeneemt, waardoor de beweging wordt gehinderd en de cursor niet of erg schokkerig over het scherm beweegt. De kogel en de assen waartussen deze kogel beweegt, moeten daarom regelmatig schoongemaakt worden.

De optische muis

Een muisvariant die minder gevoelig is voor vuil en slijtage en de gladheid van het onderliggende oppervlak is de optische muis. Deze bevat een LED en een mini-CCD-camera, die de beweging van de muis ten opzichte van de onderlaag optisch waarneemt. De beweging van de cursor is bij gebruik van zo’n muis veel beheersbaarder. Optische muizen bestaan al geruime tijd, maar waren vaak afhankelijk van een speciale muismat, met daarop een patroon van horizontale en verticale lijnen, die door een dubbele fotosensor werden “afgetast”. Dit was bijvoorbeeld zo bij de eerste optische muizen die uitgevonden zijn door Steve Kirsch van Mouse Systems Corporation. Deze muismat is met de moderne optische muis niet meer nodig; de optische muis herkent tegenwoordig zeer kleine oneffenheidjes in de ondergrond. De meeste optische muizen hebben nog wel problemen met een sterk reflecterende ondergrond.

De lasermuis

De lasermuis werkt volgens hetzelfde principe als de optische muis, maar de LED werd vervangen door een laser.

Heel nieuw: de BleuTrack-muis

De meest geavanceerde muistechnologie is de BleuTrack technologie die Microsoft enkele maanden geleden voorstelde. De technische kant van de zaak besparen we u. Het grote voordeel van de technologie is dat ze op nog veel meer oppervlakken werkt dan de optische en de lasermuis: tafels in ruw hout, parket, keukenwerkbladen in marmer of graniet, niet-doorzichtig glas, vasttapijt,... voor de BlueTrack-muis is het allemaal geen probleem meer. De Microsoft Explorer Mini Mouse die volgens de BleuTrack technologie werkt is een draadloze muis met een kleine ontvanger die u in een USB-ingang van uw computer steekt. Deze ontvanger pst onderaan in de muis en zodra die daar is aangebracht, is de muis ook uitgeschakeld.