Geheugen(kaart) op maat

We gebruiken ze in smartphones, fototoestellen en allerlei geconnecteerde toestellen. Maar vind jij je weg in de jungle van de geheugenkaarten?

Het begon allemaal met het succes van de digitale camera. Hoe meer foto’s we maakten, hoe meer geheugen we no- dig hadden om ze op te slaan. Die behoefte werd nijpender naarmate de camera evolueerde naar hogere resolutiebestanden en de omvang van de foto’s exponentieel toenam. Dat zadelde de fabrikanten met een probleem op. Want als ze camera’s op de markt wilden brengen met voldoende geheugen voor de meest veeleisende toepassingen, zouden die onvermijdelijk duurder worden en dus minder goed verkopen. Maar toen was er het ei van Columbus: de geheugenkaart. De camera kwam in de winkelrekken met een beperkt geheugen – lees opslagcapaciteit voor foto’s – maar als gebruiker kon je dat geheugen uitbreiden met een kaartje, waarvan je zelf de omvang kiest.

Niet alleen digitale camera’s maar ook smartphones hebben de geheugenkaart in de belangstelling gebracht – althans de Android-toestellen waarvan je de opslagcapaciteit kan uitbreiden. En dan zijn er nog de spelconsoles, de action cams, de geconnecteerde camera’s, de printers... Kortom, de markt is intussen ontploft en fabrikanten voeren vandaag een felle concurrentiestrijd om hun standaard op te leggen. Zo ontstonden geheugenkaarten met verschillende opslagcapaciteit, lees- en schrijfsnelheid en vooral een verschillend formaat. Er werden niet minder dan 30 types kaarten ontwikkeld: Compact Flash, SmartMedia Card, Multimedia Card, SD Card... Het goede nieuws is dat in de meerderheid van de gevallen een toestel slechts met één kaartformaat kan werken. Is het probleem daarmee opgelost? Niet echt.

Niet altijd compatibel

Het meest gebruikte type vandaag is de SD-kaart. In haar oorspronkelijke vorm – zo groot als een postzegel, 32 x 24 mm – vooral bedoeld voor digitale camera’s en computers. En als microSD-kaart (11 x 15 mm) meestal terug te vinden in smartphones en geconnecteerde toestellen. Allebei zijn ze verkrijgbaar met verschillende op- slagcapaciteiten. Want naarmate de technologie vorderde, verschenen allerlei varianten op het basisformaat. SD gaat tot 2 Gb, SDHC van 2 tot 32 Gb, SDXC van 32 Gb tot 2 Tb en SDUC tot 128 Tb. Goed om te weten: een toestel dat SDXC-kaarten kan lezen, functioneert ook met lagere formaten, maar niet omgekeerd. Ga dus altijd na of de kaart die je koopt compatibel is met het toestel waarvoor je ze wil gebruiken. Aanvankelijk was de capaciteit zowat de enige vermelding op een geheugenkaart. Vandaag staat er veel meer informatie op. En dat is nuttig.

Almaar sneller

Met een digitale camera kan je vaak in salvomodus fotograferen. Je kan dan 10 tot zelfs 20 kiekjes per seconde schieten, de paparazzi achterna, en nadien de beste opname behouden. Mooi, maar dan heb je wel een geheugenkaart nodig die snel genoeg kan schrijven – lees: beelden opslaan – om dat tempo bij te houden. De snelheidscategorie wordt meestal aangegeven met C, U of V, gevolgd door een cijfer. Zo betekent C2 dat de kaart ten minste 2 Mb per seconde kan opslaan. U30 haalt een snelheid van ten minste 30 Mb per seconde. Welk type je kiest hangt af van de manier waarop je de kaart wil gebruiken. Ben je van plan om video’s in 8K te filmen of foto’s te schieten met een zeer hoge resolutie (7680×4320 pixels), dan opteeer je best voor V90. Ben je tevreden met video’s in 4K en foto’s met 3840×2160 pixels als resolutie, dan volstaat V60. Voor HD video’s of foto’s met 1920×1080 pixels heb je genoeg aan V30. Voor beelden van lagere kwaliteit klaart een V10 of een C10 de klus.

Snel schrijven en lezen

Alsof het allemaal nog niet ingewikkeld genoeg is, vinden sommige fabrikanten dat de schrijfsnelheid niet volstaat als maatstaf. Zij hebben een norm ontwikkeld die schrijfsnelheid én leessnelheid combineert. Geen slecht initiatief, want die combinatie is voor- al bedoeld voor kaarten die in Android-smartphones worden gebruikt en een dubbel doel hebben: bestanden maar ook apps opslaan. Momenteel zijn er twee referenties: A1 en A2. Gemakshalve besparen we je alle technische details en gaan recht naar de kern van de zaak: A2 is beter dan A1 en geniet dus de voorkeur.

We hebben je gewaarschuwd: het valt niet mee om wegwijs te raken in de jungle van de geheugenkaarten. Maar je kan ervan uitgaan dat een SDXC-kaart – of een micro SDXC – U3, V30 en A2 de behoeften van de overgrote meerderheid van de gebruikers dekt, op voorwaarde dat hun toestel niet te oud is. De opslagcapaciteit hangt helemaal van jou af, maar zal wel een weerslag hebben op de prijs van je geheugenkaart.