Op digitale schattenjacht
Via geocaching ontdek je vaak verrassende en pittoreske plekjes. Je kan het alleen spelen, of met vrienden en familie. Kinderen of kleinkinderen kunnen ook meedoen!
Verstoppertje spelen, op schattenjacht gaan... Als kind kreeg je maar niet genoeg van dat soort spelletjes. Het principe was altijd min of meer hetzelfde: iemand verstopte iets – of zichzelf – en de anderen moesten zoeken. Met hoe meer kinderen het werd gespeeld, hoe groter de opwinding, want iedereen wou de snelste zijn. Tijdens een schattenjacht kwam het er natuurlijk op aan de schat te vinden. Maar niet omdat die waardevol was: de jacht zelf was het belangrijkste. Overal zoeken, proberen de gedachtegang te volgen van het vriendje dat de schat had verstopt...
Dat is allemaal lang geleden, maar spelen kan je nog altijd. Enkel de context is veranderd. Vandaag heb je als ‘groot kind’ een gigantisch speelterrein: de planeet. En je komt niet langer op het juiste spoor dankzij kreten als ‘koud’ en ‘warm’, maar met de hulp van een app op je smartphone. Welkom in de wereld van geocaching, de grootste en meest eclectische schattenjacht ooit.
Dichtbij of ver weg
Het principe van geocaching is dat iemand ergens een voorwerp verstopt – in een waterdichte doos om het te beschermen tegen weer en wind – en vervolgens de gps-gegevens van die plek post, zodat de geocachers op zoek kunnen gaan. De ‘schat’ kan zich overal bevinden: achter een bushokje, in een boom, in een beekje, aan de voet van een standbeeld, in een grot, onder een steen. Op twee stappen van je deur of aan de andere kant van de wereld. In de stad of in de natuur.
Wereldwijd zitten er vandaag zo’n drie miljoen schatten verborgen. En je hoeft er geen verre reis voor te maken: in ons land alleen al zijn er 36.000, waarvan meer dan 6.000 in en rond Brussel. Maar verwacht geen goudstaaf of edelstenen. De waarde van de ‘schat’ heeft vooral te maken met de moeilijkheid om hem te vinden, en met het plezier van een plek te ontdekken – een dorp, wijk, bos... – die je wellicht niet kent. De beloning? Een muntstuk, een knuffeltje, een boek, een sleutelhanger... Een verrassing is het hoe dan ook!
Het moet hier zijn, maar waar precies?
Je hebt de gps-coördinaten gevolgd, je weet dat je op de juiste locatie bent, maar je weet niet exact waar de schat zich bevindt. Voor je? Achter je? Wat naar links? Naar rechts? De oplossing? Rondsnuffelen, zoeken, omhoog en omlaag kijken, een tak wegtrekken, in de grond graven, door het water stappen. Dat je het raden hebt naar wat je zoekt, maakt het nog moeilijker. Zit het in een plastic doos? Een houten koffertje? Welke kleur heeft het, hoe groot is het? Onderschat de moeilijkheid niet en de tijd die het kan kosten. Maar als het spel te gemakkelijk is, is het natuurlijk geen uitdaging en dus niet spannend.
Gevonden? Nu heb je twee mogelijkheden. Ofwel verstop je het voorwerp terug waar je het gevonden hebt, ofwel neem je het mee. In dat laatste geval zegt de regel dat je het door iets anders moet vervangen, een voorwerp van gelijke of hogere waarde, dat je in de doos legt. In die doos zit meestal ook een schriftje of boekje. Het is namelijk de bedoeling dat alle succesvolle jagers hun naam en vinddatum in dat logboek noteren. Om het spel niet te verknallen voor de spelers die na je komen, moet je bovendien de sporen van je bezoek zo goed mogelijk uitwissen.
Wat heb je nodig?
Installeer eerst de Geocaching app (van Groundspeak) op je smart-phone. Hij kost niets en biedt je de kans om vertrouwd te raken met het concept. Je zal echter al snel merken dat je voor bepaalde uitdagingen een abonnement nodig hebt en dus toch moet betalen. Misschien verkies je daarom een andere app, zoals c:geo (Android) of Cachly (iOS). Denk er ook aan een potlood of balpen mee te nemen voor het logboek. Een zaklamp kan eveneens nuttig zijn.
Begin met enkele gemakkelijke zoektochten, die in de app zijn aangegeven. Zodra je het klappen van de zweep kent, kan het echte avontuur beginnen: verberg zelf een voorwerp en laat de anderen hun talent als detective botvieren! Geocaching is een buitengewoon boeiend spel, dat je plekjes laat ontdekken waar je anders nooit zou komen. Surf naar geocaching.com om meer te weten te komen.
En denk wanneer je op geocaching gaat even aan Bill Clinton. Op 1 mei 2000 zorgde de toenmalige Amerikaanse president ervoor dat het gps-systeem voor burgerlijke toepassingen even nauwkeurig werd als het militaire, dus tot op enkele meters na. Twee dagen later verstopte Dave Ulmer, een Amerikaanse ingenieur, een ‘schat’ in een bos in de Staat Oregon. Het eerste spelletje geocaching was een feit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier