Als we het over geld hebben, is het zowel bij professionals als bij particulieren de laatste maanden al bitcoin wat de klok slaat.
De smartphone is een trouwe reisgezel voor wie het openbaar vervoer gebruikt. Je leest je berichten, stuurt een sms of whatsappje, kletst wat met je vrienden,... En af en toe voer je er zelfs serieuze gesprekken mee. Toen ik onlangs de metro nam, was de passagier tegenover mij duidelijk in discussie met zijn bankier. “Ja, er staat te veel virtueel geld op die rekening”, hoorde ik hem zeggen. “Mijn andere beleggingen zijn vrij klassiek, maar hier zou ik het deel in bitcoins inderdaad moeten afbouwen.”
Het woord is gevallen! Als we het over geld hebben, is het zowel bij professionals als bij particulieren de laatste maanden al bitcoin wat de klok slaat. Eind 2017 al haalde deze virtuele munt de krantenkoppen toen de waarde ervan op enkele weken tijd van minder dan 5.000 euro naar meer dan 16.000 euro steeg. De aficionado’s wisten zelfs met fierheid te vertellen dat hij in maart van dat jaar nog geen 1.000 euro waard was. En zelfs minder dan 100 euro in 2013, herinnerden de zeldzame pioniers zich. Wat een ongelooflijke belegging! Maar begin dit jaar was de munt alweer in het nieuws toen ze in februari naar minder dan 5.600 euro terug tuimelde. Moeten we dit ernstig nemen?
Eén ding is duidelijk: dergelijke volatiele activa (voor zover je die term hier kan gebruiken) kan je bezwaarlijk een belegging noemen. Ze hebben alles weg van een speculatietool, net zoals een optie op de dollarkoers, bijvoorbeeld. Bitcoinsceptici (en critici van de honderden andere virtuele munten, zoals de ether of de ripple) wijzen erop dat deze munt aan elke monetaire regelgeving ontsnapt. Dat is juist de bedoeling, bijten de aanhangers van cryptomunten, zoals virtuele munten ook wel worden genoemd, van zich af! Het gaat er net om uit de greep te blijven van de centrale banken die de wereld hebben overspoeld met duizenden miljarden dollars en euro’s, tot het vertrouwen helemaal zoek was.
De cryptomunten zijn misschien niet helemaal irrelevant, maar in de praktijk vertonen ze toch heel wat gebreken: algehele onzekerheid, enorme transactiekosten, enz. De erfzonde ontstond toen deze virtuele munten bij het publiek werden geïntroduceerd, in de ‘echte’ economie, terwijl ze oorspronkelijk enkel bedoeld waren voor transacties tussen de internetgemeenschappen die ze hebben gelanceerd.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de particuliere belegger, los van de technische aspecten, eigenlijk niet goed snapt waar het om draait. Dat is ook niet erg, zo lang hij de raad van beleggingsgoeroe Warren Buffett, waar ik al sinds mijn eerste kroniek in september 2014 op hamer, niet in de wind slaat: “Als ik het niet snap, dan koop ik het niet”. Goed beleggen begint bij gezond verstand.
