Je kan er dus niet omheen: een woning verwerven is duidelijk moeilijker dan vroeger, zeker als je niet financieel geruggensteund wordt. Maar het heeft ook iets geruststellend: ondanks scheidingen en nieuw samengestelde gezinnen, blijft de solidariteit tussen de generaties overeind.
Jonge gezinnen slagen er vandaag nog moeilijk in om een eigen huis te kopen. Het is een bewering die je vaak hoort. Maar klopt ze ook, of is ze subjectief? De bewering klopt, maar ook niet helemaal. Objectief gezien is de prijs van een woning sinds 2000 met de helft gestegen, in vergelijking met onze onroerende koopkracht. Dat schreef ik al in maart. Maar hoe komt het dan dat kopers vandaag jonger zijn dan vroeger? Daar is een technische verklaring voor: de meeneembaarheid van de registratierechten die Vlaanderen heeft ingevoerd, en waardoor je geen geld meer verliest als je niet meteen het huis van je dromen koopt. Toch is dat niet de enige reden waarom het aantal woonkredieten de laatste jaren zo fors is gestegen. Het aantal nieuwbouwleningen mag dan al stabiel blijven, het aantal leningen voor de aankoop van een bestaande woning (80% van alle woonkredieten) ligt sinds 2010 gemiddeld op meer dan 114.000 per jaar. Dat is ongeveer twee keer zoveel als halfweg de jaren ’90. En dit zonder herfinanciering.
Het klopt dat deze vastgoedwoede niet enkel kan worden toegeschreven aan jonge gezinnen die een eerste woning kopen. Om verschillende redenen, zoals de lage rente op obligaties, is beleggen in vastgoed (opnieuw) een interessante piste voor beleggers. Maar dat publiek heeft geen woonkrediet nodig. Het zijn dus wel degelijk grotendeels de jonge kopers die de statistieken de hoogte injagen. Een andere (technische) verklaring is het groeiend aantal vrijgezellen en andere singles dat niet langer wacht om vastgoed te kopen tot ze een vaste relatie hebben. Prima, maar blijft de vraag: hoe slagen ze daarin als de prijzen veel sneller stijgen dan hun koopkracht?
En hier komt een heel andere element om de hoek kijken: erg vaak krijgen ze hulp van hun ouders. In 2012 toonde een Europese studie van ING aan dat 45% van de mensen jonger dan 45 jaar hun huis niet had kunnen kopen zonder hulp van thuis. Begin dit jaar deed ook verzekeraar AXA hierover onderzoek, maar dan in België. Daaruit bleek dat 60% van de jonge kopers tussen 20 en 35 jaar hulp kreeg van de ouders, tegenover 34% tien jaar geleden en amper 22% twintig jaar terug.
Je kan er dus niet omheen: een woning verwerven is duidelijk moeilijker dan vroeger, zeker als je niet financieel geruggensteund wordt. Maar het heeft ook iets geruststellend: ondanks scheidingen en nieuw samengestelde gezinnen, blijft de solidariteit tussen de generaties overeind. Even groot als vroeger, zo niet groter.
