Hand- of bankgift: een semivaste datum is voldoende!

Wie een hand- of bankgift doet, heeft er alle belang bij dat hij de juiste datum kan bewijzen. Vanaf wanneer heb je een voldoende sluitend bewijs voor de fiscus? Een recente parlementaire vraag geeft hierop een antwoord.

Bankgift

De bankgift is de meest populaire vorm van schenken omdat het eenvoudig is en je geen schenkbelasting moet betalen. Bij een bankgift schrijft de schenker immers gewoon een bedrag of effecten over naar de rekening van de begiftigde. In de praktijk komt dit erop neer dat alles vaak rond is in 24 uur. In de mededeling vermeld je niets. Door bv. in de mededeling ‘schenking’ te schrijven, krijg je immers een nietige schenking!

Handgift

De handgift is minder populair dan vroeger, maar wordt nog vaak gebruikt voor het schenken van bv. kunst, juwelen, oldtimers, fysiek goud, een boot, soms nog bankbiljetten, enz. Bij een handgift moet het gaan om een roerend tastbaar goed dat van hand tot hand gegeven wordt.

Registratie niet verplicht!

Zowel naar de fiscus toe als naar de andere erfgenamen is het een absolute aanrader om daarvan ook een bewijs op te maken. Maar wie een hand- of bankgift doet, is niet verplicht om het bewijs daarvan te registreren en hoeft dus geen schenkbelasting te betalen. Die bedraagt 3% in Vlaanderen en Brussel en 3,3% in Wallonië tussen (groot)ouders en (klein)kinderen, alsook tussen echtgenoten en wettelijk samenwonenden. Wel moet de schenker nog drie jaar in leven blijven.

Aangetekende brieven

Om een hand- of bankgift te bewijzen, gebruikte men vroeger vooral de twee klassieke aangetekende brieven. De schenker schreef dan vooraf een aangetekende brief waarin hij aankondigde dat hij ging schenken en na de hand- of bankgift schreef de begiftigde aan de schenker een aangetekende bedankingsbrief.

Pacte adjoint

Meer en meer gebruikt men een bewijsdocument dat ondertekend is door schenker en begiftigde (pacte adjoint). Bij een dergelijk document is het belangrijk dat je de juiste datum kunt aantonen, om te bewijzen dat de drie jaar voorbij is.

Een vaste datum?

Bij een hand- of bankgift is er – in tegenstelling tot een notariële schenking – geen ‘vaste dagtekening’. Vlaams minister Tommelein liet onlangs weten (vraag nr. 262 van 26.04.2017) dat ook een ‘semivaste dagtekening’ aanvaard wordt door de fiscus. Concreet, je mag de datum bv. aantonen via de postdatum van de twee klassieke aangetekende brieven of door het pacte adjoint in vier te vouwen en aangetekend te versturen.

Tip. Om te zien wanneer de aangetekende brief afgegeven werd en toegekomen is, tik je het nummer dat boven de barcode van jouw bewijsdocument staat, in op http://www.bpost.be/track. Print dit uit en bewaar dit als bewijs van de datum.

Andere? Maar het is zeker geen verplichting om met de post te werken. Wie bv. een bankgift doet, kan de datum bewijzen via de rekeninguittreksels. Wie een handgift van een auto doet, kan dit bewijzen door de inschrijving op naam van de begiftigde; wie een kunstwerk krijgt, kan dit bewijzen door een bijkomende verzekering te nemen, enz.

In de drie gewesten

Het principe dat een ‘semivaste dagtekening’ voldoende is voor de fiscus, geldt trouwens in de drie gewesten. Vlaams minister Tommelein sluit zich immers aan bij het bestaand federaal standpunt (RJR18/01-01) . Ook in Wallonië of Brussel mag je de datum dus bewijzen via de poststempel op de aangetekende brieven, via de bankuittreksels, enz.

In de drie gewesten is een zgn. semivaste dagtekening voldoende om de juiste datum van een hand- of bankgift te bewijzen. Je mag de datum dus aantonen met een poststempel, maar ook met bankrekeninguittreksels, inschrijvingen op naam, bijkomende verzekeringen, enz.