MiFID, zegt het jou iets? Waarschijnlijk wel, want de kans is groot dat je een document hieromtrent hebt getekend. Het is een formulier waarmee jouw bankier peilt naar je financiële kennis en vooral naar de risico’s die je wilt nemen bij beleggingen.
Dat was althans het deel van de ijsberg dat zichtbaar was voor de klant. Want MiFID is eigenlijk een geheel van reglementen en Europese richtlijnen die in 2007 naar Belgisch recht werden omgezet en die naar ‘de harmonisering en integratie van de financiële markten’ moet streven. Maar goed, voor de spaarder is het dus een document dat zijn risicoprofiel bepaalt bij beleggingen.
De bedoeling is duidelijk de belegger te beschermen, nadat in de jaren ’90 en begin 2000 tal van bankiers iets te makkelijk ingewikkelde, zelfs ronduit gevaarlijke bankproducten aan hun klanten verkochten, zonder al te veel uitleg. Vandaag kan een klant zich verdedigen door er bijvoorbeeld op te wijzen dat hij aandelen als risico heeft geweigerd. Of dat hij wel wil beleggen in aandelen, maar niet in afgeleide of gestructureerde producten, die destijds voor zoveel problemen hebben gezorgd. Onder ons gezegd, MiFID beschermt ook de bankier tegen klanten die ter kwader trouw zijn. Klanten die niet vies zijn van risico’s nemen in de hoop veel winst te maken, maar als het mis gaat het tegendeel beweren. Dat is bijvoorbeeld ook de reden waarom veel bedrijven waarschuwen dat het gesprek ‘kan worden opgenomen om de dienstverlening te verbeteren’. In werkelijkheid is het vooral om latere betwistingen te voorkomen, zoveel is duidelijk.
Tot zover MiFID I, dat intussen 10 jaar oud is. Vandaag is het tijd voor MiFID II, dat op 3 januari in voege treedt. Naast de vereiste om nog meer informatie te vragen aan de klant, houdt MiFID II ook veranderingen in op een ander vlak: transparantie over de kosten. Wat gebeurt er vandaag? Wanneer je een bevek koopt of een levensverzekering afsluit, worden er meestal instapkosten aangerekend. Maar waar gaat dat geld naartoe? Of beter gezegd: hoeveel gaat er naar de beheerder van de bevek of naar de verzekeraar en hoeveel naar de tussenpersoon die het product verkoopt? In de toekomst krijg je daar zicht op. Naast de instapkosten zijn er ook de jaarlijkse beheerskosten, wat normaal is. Hoeveel die bedragen, vind je in de prospectus, die veel beleggers nauwelijks bekijken. In elk geval beseffen ze niet welke impact deze kosten op het rendement hebben, want het is ook moeilijk te vatten. Goed nieuws: ook dat kom je voortaan allemaal in detail te weten. Want met MiFID II worden banken verplicht hun klanten hierover te informeren. En enige transparantie is hier welkom!
