Ja, natuurlijk. Amerikaanse obligaties brengen tien keer meer op dan Duitse!
Donald Trump is onvoorspelbaar en dus gevaarlijk. Zijn fameuze tweets – meer dan 3.000 sinds zijn inauguratie in januari 2017 – zorgen voor ongeloof, boosheid en afgrijzen. Ze doen afbreuk aan zijn status van president van de Verenigde Staten en voeden daarmee het wantrouwen. Tal van economen waarschuwen bovendien dat zijn wil om Amerikaanse producten te beschermen via invoerheffingen, zich tegen zijn land zal keren. Zijn uitval tegen Harley-Davidson is daar een goed voorbeeld van. Waarom heeft hij zijn medeburgers opgeroepen om het mythische bedrijf uit Milwaukee te boycotten? Omdat het van plan is om de motoren bedoeld voor de Europese markt voortaan ter plaatse te produceren. Waarom deze delokalisatie? Om de torenhoge invoerheffingen te omzeilen. Die heeft de Europese Unie opgetrokken van 6 naar 31% als antwoord op de invoerbelasting die Donald Trump sinds kort op Europese producten heft. Zal Trump met zijn America first strategie niet in eigen voet schieten? Misschien wel. Intussen blijft de Amerikaanse economie goed boeren, met een erg lage werkloosheid en een groei die, na een sterk eerste kwartaal, naar boven werd bijgesteld. Terwijl de verwachtingen in Europa, waar de Brexit twijfel zaait, naar beneden werden bijgesteld (al blijven ze erg bevredigend). Grote internationale investeerders maken zich daar de laatste maanden zorgen over, stellen zakenbankiers vast. Ze richten zich meer op Amerika, ten koste van Europa. Moet je als spaarder dit voorbeeld volgen en een deel van je spaarpot in dollars beleggen?
Het groene bankbiljet heeft alvast een benijdenswaardige troef: zijn rendement. De obligaties op tien jaar die Washington uitgeeft, brengen ongeveer vier keer meer op dan die van de Belgische Staat en tien keer meer dan de Duitse! Het is niet voor niets dat obligatiefondsen en -beveks die nog een aanvaardbaar rendement opleveren, van 3 tot 4%, vooral in dollars beleggen en niet in euro’s. Het zijn producten die aandacht verdienen als het spaarboekje niets meer opbrengt. Zeker omdat professionele fondsenbeheerders voor een goede risicospreiding zorgen en bij de minste dreiging het geweer van schouder kunnen veranderen. Eén klein voorbehoud weliswaar: je moet bereid zijn om grote schommelingen tussen de dollar en de euro te slikken. Na een zwaktemoment midden augustus heeft de euro, in amper zes maanden tijd, een tiende van zijn waarde tegenover de dollar verloren. Een omgekeerde beweging valt tegen volgende zomer of zelfs eerder niet uit te sluiten. Maar geen paniek: een vrije val zoals die van de Turkse lira zit er niet aan te komen.
