Nu de activiteiten waarvoor gepensioneerden mogen bijklussen, werden uitgebreid en de inkomensgrens voor wie 65+ is zelfs helemaal op de schop ging, biedt het halftijds pensioen de burger een bijkomende keuzemogelijkheid.
We kennen allemaal wel mensen van vroeger voor wie het pensioen synoniem was met verveling. Hoe kan je je nu vervelen, hoor ik happy gepensioneerden uitroepen. Een gebrek aan intellectuele nieuwsgierigheid om boeken te lezen en musea te bezoeken. Te weinig conditie om te tuinieren of te wandelen. Niet handig genoeg om te knutselen. Geen geld om mooie reizen te maken. Geen familie of vrienden die hen uit hun eenzaamheid halen. Maar soms ook simpelweg te weinig energie om dingen te doen, laat ons daar eerlijk over zijn. Wat me opvalt aan die ongelukkige gepensioneerden is dat ze niet lang hebben geleefd. Je moet ‘je dood vervelen’ niet letterlijk nemen, maar ergens klopt het wel.
De Belgische demograaf Michel Poulain heeft dat aangetoond. Hij is één van de blauwezonespecialisten, plekken waar mensen beduidend langer leven dan elders ter wereld. Wat deze heel oude mensen kenmerkt, is een goede sociale omgeving, een eerder eenvoudige maar gezonde voeding (lokale producten, geen industrieel voedsel) en lang fysiek actief blijven. “Vaak blijven mensen die heel oud worden doorwerken tot 85 of 90 jaar”, stelt Poulain vast. Doet dit je huiveren? In werkelijkheid hebben ze geleidelijk aan gas teruggenomen. Ze hebben ook niet aan de band gestaan of aan een bureau gezeten, maar op het veld gewerkt of een ambacht beoefend, op hun eigen ritme.
Hobby’s, vrijwilligerswerk, reizen, kleinkinderen, ... vandaag hebben de meeste gepensioneerden het druk, dat is geweten. Maar er zijn ook mensen voor wie hun hele leven rond werken draait. En die dan van de ene op de andere dag niets meer om handen hebben. Een schok, dat spreekt. Zouden we hen gelukkig maken met een halftijds pensioen? Onze minister van Pensioenen lanceerde recent dit plan, zoals meteen op de website van Plus Magazine te lezen was. Het zal vooral mensen interesseren die niet bruusk willen stoppen met werken. Of die nog wat willen bijverdienen bovenop hun karige pensioen. Want we vergeten wel eens dat niet iedereen op zijn 60ste triomfantelijk kan verkondigen: “Ik heb genoeg gegeven. Nu is het over en out.”
Nu de activiteiten waarvoor gepensioneerden mogen bijklussen, werden uitgebreid en de inkomensgrens voor wie 65+ is zelfs helemaal op de schop ging, biedt het halftijds pensioen de burger een bijkomende keuzemogelijkheid. Of dat nu uit financiële noodzaak of voor het plezier is. Eindelijk betekent het pensioen niet langer alles of niets. Een norm die in de Europese samenleving heel lang standhield, maar niet noodzakelijk elders in de wereld. Want niet voor iedereen staat het pensioen gelijk met geluk.
