Repatriëring overleden vakantiegangers duurt langer door strengere overheidsinstanties

Uitvaartspecialist DELA, dat met haar repatriëringscentrum ongeveer 80% van alle repatriëringen van overleden Belgen verzorgt, moest in juli en augustus ruim 80 landgenoten repatriëren. Jammer genoeg duurde het overbrengen gemiddeld een aantal dagen langer omwille van steeds strengere regelgeving van toepassing voor de te vervullen formaliteiten bij binnen- en buitenlandse overheidsinstanties.

In 2023 speelde aanhoudende hitte, in combinatie met fysieke inspanningen zoals een wandel- of fietstocht zonder aangepaste bescherming, een grote rol in het aantal overlijdens op vakantie. Die trend zet zich in 2024 helaas door, maar het aantal Belgen dat tijdens de zomermaanden in het buitenland stierf, blijft stabiel. Het repatriëringscentrum van uitvaartsepcialist DELA repatrieerde net als vorige jaren vooral vakantiegangers uit Frankrijk, Spanje en Italië en stelde ook dit jaar een stijging vast van het aantal repatriëringen uit de Scandinavische landen.

“Hartfalen blijft de belangrijkste doodsoorzaak. Daarnaast zien we dit jaar opnieuw dat heel wat Belgen het leven laten als gevolg van een hitteslag. Ernstige ongevallen, zoals een ongelukkige val tijdens een bergwandeling, hebben ​ we deze zomer gelukkig minder gezien.”​, aldus ​Marysia Kluppels, woordvoerster bij DELA.

Drie à vier extra dagen door veeleisendere overheden

Een overlijden is steeds een ingrijpende gebeurtenis, maar wanneer het op vakantie gebeurt, komt daar jammer genoeg nog veel meer bij kijken. DELA Repatriations, het repatriëringscentrum in Zaventem van uitvaartspecialist DELA, merkt helaas dat een repatriëring op administratief vlak de voorbije maanden nog complexer is geworden. Zo kan een repatriëring vandaag drie tot vier dagen langer duren dan voorheen doordat overheden steeds veeleisender worden onder invloed van verstrengde regelgeving inzake veiligheid en GDPR.

Marysia Kluppels: “We stellen dit jaar vast dat lokale overheden, en in sommige gevallen ook de Belgische instanties, strikter zijn geworden op het vlak van administratie. Ondanks de vergevorderde digitalisering handelen veel buitenlandse instanties enkel als ze de originele officiële documenten op papier ontvangen hebben. Belgische overheden geven een huwelijksakte, geboortecertificaat of officiële woonplaats dan weer enkel vrij aan rechtstreekse familie in het kader van privacy en GDPR. Dat maakt een repatriëring tijdrovender. We hebben er uiteraard alle begrip voor dat de nodige veiligheidsvoorzieningen moeten getroffen worden, maar zeker op menselijk vlak weegt dit extra op de dierbaren die vaak in het buitenland in moeilijke omstandigheden hun weg proberen te vinden.” ​