Het spaarboekje is een spaarpot voor noodgevallen, geen belegging.
Toen de Amerikaanse beurs midden oktober 5% verloor op twee dagen, schoven de commentatoren twee verklaringen naar voor: de banvloek van president Trump over de wereldhandel en de stijging van de interestvoeten. Amerikaanse obligaties op 10 jaar brachten op dat moment 3,25% op, na enkele weken van aanhoudende stijging. Niet echt een nieuw feit dus, evenmin als de Trump-factor. Waar kwam dan die plotse ongerustheid vandaan, na al die zorgeloze maanden? Dat is nu net één van de grote mysteries van de beurs en een al even grote frustratie voor journalisten en bankiers, die maar al te goed beseffen dat je niet alles kan verklaren voor je lezers of klanten.
Stijgende interestvoeten zorgen altijd voor onrust op de beurs, toch in een eerste fase, zoals begin dit jaar al mocht blijken. De meeste spaarders zijn eerder opgetogen en met reden, zeker als ze veel geld op spaarboekjes hebben staan en/of in obligaties willen beleggen. Maar daar waar een groot deel van de professionals meent dat de Amerikaanse interestvoeten niet verder zullen stijgen, ligt dat in Europa – en meer bepaald in de eurozone – wel enigszins anders: hier wordt er vanuit gegaan dat de interestvoeten in 2019 omhoog zullen gaan. Dat is natuurlijk niet zo moeilijk, als je weet hoe belachelijk laag ze de laatste jaren waren.
Welke opbrengst mag je redelijkerwijs verwachten voor je spaargeld? Laat ons realistisch zijn. Nu meteen: niets spectaculairs. Wellicht zal het rendement van Belgische staatsobligaties iets boven 1% uitkomen, tegen gemiddeld 0,75% de afgelopen twee jaar (met als dieptepunt 0,12% in augustus en september 2016). Maar dan is dat nog maar de helft van de inflatie vandaag. Vervolgens zal de rente op 10 jaar beginnen klimmen, maar verwacht geen 2% voor 2020, of zelfs later. Dat is toch wat heel wat specialisten denken, op basis van de economische en financiële vooruitzichten.
‘Zoek je zekerheid, dan riskeer je kapitaalverlies’ blokletterde de nieuwsbrief van een Franse vermogensbeheerder. Dat is vandaag inderdaad de harde realiteit, zeker als je het nog scherper stelt en focust op zekerheid en absolute liquiditeit, de typische kenmerken van het spaarboekje. Die opbrengst zal hopeloos achterop blijven hinken. En tegen de tijd dat ze de inflatie heeft bijgebeend, zal je spaargeld zeker al 10% of zelfs 15% van zijn koopkracht zijn kwijtgespeeld. We kunnen het niet genoeg herhalen: het spaarboekje is en blijft een spaarpot voor noodgevallen, maar is nog nooit een goeie belegging geweest. Er zijn honderden risicoarme fondsen en beveks met een rendement nog die naam waardig. Het loont echt de moeite om je hierover te informeren!
