Mijn overgrootvader heeft me nooit kunnen vertellen over zijn leven als soldaat tijdens Wereldoorlog I. Maar met wat mijn grootmoeder naliet, aan verhalen en voorwerpen uit die tijd, kan ik zijn Groote Oorlog reconstrueren. Eens geen verhaal uit de loopgraven, het lot stuurde hem de andere kant uit.
Drie knopen met een 2 erop, gevonden tussen de honderden knopen die mijn grootmoeder opspaarde... voor als die nog eens van pas zouden komen. Het moeten de uniformknopen van ‘peter’ – zoals mijn vader hem noemde – zijn. In zijn mobilisatiezakboekje staat immers dat De Boeck Théophile deel uitmaakte van het ‘2e régiment de Ligne de forteresse’. Dat boekje verklapt ook dat hij zijn miliaire dienstplicht aanving op de eerste oktober 1901, omdat hij op 4 juni van datzelfde jaar ‘erin’ geloot was met het nummer 67. En dat hij nog célibataire was toen. Dat was niet meer het geval toen in 1914 de oorlog uitbrak en hij gemobiliseerd werd. Hij was getrouwd en vader van twee dochtertjes, Céline – mijn grootmoeder, met haar vijf jaar de oudste – en Blondine. Hij moest niet alleen hen en zijn ouders achterlaten toen hij naar het front gestuurd werd, ook zijn broodwinning op de cokesfabriek en het veld dat hij als keuterboertje bewerkte. Hij moet zich ongerust gemaakt hebben: wie ging dat nu bewerken? Zou zijn gezin kunnen leven van de opbrengst? En hoe zou hij zijn gewassen terugvinden als hij terugkwam? Tja... àls hij terugkwam. Lees de volgedne aflevering: De herinneringen van peter (2)
