Natuurlijk kan je 17 maart vieren met een Guinness (of vijf) in eender welke Ierse pub, maar voor de echte beleving van Saint Patrick’s Day ga je naar Dublin. En trek daar gerust een dag of drie voor uit.
dag 1 Een beetje geschiedenis
“De Britten hebben ons veel aangedaan, maar ze gaven Dublin wel al die mooie gebouwen.” Het is de conclusie van gids Daragh Fitzgerald, die ons in sneltempo door de oude stad en door de turbulente geschiedenis van de Ierse hoofdstad loodst. De standbeelden die verwijzen naar de Britse overheersing werden allemaal vernietigd door het IRA. Maar op ‘al die mooie gebouwen’ prijken vaak nog kleine symbolen van The British Empire. Zoals op het fronton van het oude Parliament House, nu The Bank of Ireland: de tijger, de Schotse eenhoorn, en in het midden de kroon. Aan de overkant van de laan: een standbeeld van de Ierse godin Eire, afgebeeld met harp. “Ierland heeft als enige natie een wapenschild met een muziekinstrument”, zegt Daragh trots. En dat is inderdaad goed gekozen. In Dublin kan je echt muzikale ontdekkingen doen door de pubs af te schuimen, of gewoon op straat. Behalve een drukke winkelstraat is Grafton Street ook de hotspot voor (voortreffelijke) straatmuzikanten.
Ooit was Trinity College zo’n bastion van de Britse overheerser, opgericht door Elizabeth I in 1537 en enkel toegankelijk voor protestanten. Vandaag komen de zowat 19.000 studenten van overal ter wereld. Zoals Ethan, laatstejaarsstudent, die ons rondleidt op ‘zijn’ campus. Ondanks de regenbui – de enige dit weekend! – gaat hij nooit onder de centraal gelegen klokkentoren staan. Een bijgeloof even oud als de universiteit: wie onder de toren door loopt, wanneer de klokken luiden, zal niet slagen voor zijn examens. Ethan, nochtans student wetenschappen, neemt liever geen risico. De gebouwen zijn indrukwekkend, vooral de Geography Building, met zijn unieke reliëfs die alle inheemse planten van Ierland voorstellen. Maar dé trots van Trinity College is de bibliotheek waar elk boek dat ooit gepubliceerd werd op de Britse Eilanden bewaard wordt. Het pronkstuk is het Book of Kells, een prachtig geïllustreerd Nieuw Testament uit 800 na Christus dat verschillende Vikingaanvallen overleefde.
Om al die geschiedenis door te spoelen en om ons voor te bereiden op de échte festiviteiten van morgen, trekken we naar het Saint Patrick’s Festival Village. In de Collins Barracks aan de overkant van de Liffey, de donkere stroom ten noorden van de historische stad, vindt een vierdaags muziekfestival plaats.
1/4
De bibliotheek van Trinity College
2/4
Wiskundige George Salmon voor de Graduates Memorial Building, Trinity College
3/4
De klokkentoren van Trinity College
4/4
Straatmuzikant in Suffolk Street
1/4
De bibliotheek van Trinity College
2/4
Wiskundige George Salmon voor de Graduates Memorial Building, Trinity College
3/4
De klokkentoren van Trinity College
4/4
Straatmuzikant in Suffolk Street
dag 2 De parade
Het was gisteren ook best druk in Dublin, maar als we de ochtend van de parade afzakken naar Parnell Square, waar de stoet om 12 uur vertrekt, vraag ik me oprecht af waar al dat volk vandaan komt. Volgens cijfers van de toeristische dienst verwelkomt de stad elk jaar zo’n 500.000 toeristen tijdens de feestdag. Die komen van overal ter wereld, aan de talen om ons heen te horen, maar iedereen is in de Ierse nationale kleur gehuld: groen. De leprachounhoeden, occasionele rosse pruiken en vele klavertjes kondigen een vrolijke parade aan. Want hier geen statige militairen zoals op onze 21ste juli – al stappen ook de garda (de politie) en brandweer onder luid gejuich mee in de parade – wel een soort carnaval meets Brusselse Zinneke Parade, maar dan tig maal langer en grootser. Fanfarekorpsen uit de Verenigde Staten, Frankrijk en andere landen met soms tot 100 muzikanten en majorettes fleuren mee de straten van Dublin op. Op 17 maart feest de hele wereld mee met de Ieren.
Na de parade duikt iedereen de stad in. Ik besluit niet naar Temple Bar, een gezellige wijk met veel pubs en restaurants, te trekken, maar hoop wat rust te vinden in Saint Patrick’s Cathedral – tenslotte is dat de heilige die vandaag gevierd wordt. In de tuin van de kathedraal hebben enkele ambachtslui een gezellig marktje opgezet. Het 13de eeuwse gebouw is gigantisch. Mijn aandacht wordt vooral getrokken door de Tree of Remembrance. Een (zogezegd) verbrande boom waar mensen een bericht kunnen achterlaten voor slachtoffers van gewelddadige conflicten. Hoog boven de boom hangen half vergane vlaggen die soldaten meedroegen in eerdere oorlogen. Weg feestsfeer.
Via The Liberties, een volkse wijk met arbeidershuisjes, trek ik naar de Guinness Storehouse, thuis van de zo bekende zwarte stout. De oude brouwerij werd ingericht als biermuseum en legt met verschillende audiovisuele installaties onder andere uit waar het bier zijn zwarte kleur aan te danken heeft. Wil je echt genieten van de weetjes, de geestige reclameslogans en de impressionante inrichting van de oude opslagtoren, dan is een bezoek op 17 maart misschien niet aangewezen. Door de grote drukte waan ik me een beetje in een soort Disneyland en luister amper naar de ongetwijfeld boeiende uitleg van de gids. Maar in de bar bovenaan in de toren worden we wel getrakteerd op een mooi zicht op Dublin by night.
1/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
2/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
© Failte Ireland
3/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
4/5
Temple Bar
5/5
Leopold Bloom uit James Joyces Ulysses
1/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
2/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
© Failte Ireland
3/5
Sfeerbeeld Saint Patrick’s Day 2024
4/5
Temple Bar
5/5
Leopold Bloom uit James Joyces Ulysses
dag 3 Leven in Dublin
Maandagochtend na de parade. Het is opvallend rustig in de stad. Ik vertrek pas in de namiddag richting Brussel. Genoeg tijd om nog de 45-minutes tour in het Little Museum of Dublin mee te pikken. Dit museum, gevestigd in een Victoriaans huis aan St-Stephens Green*, vertelt de geschiedenis van de bewoners van Dublin aan de hand van voorwerpen, affiches, krantenartikels … De goedlachse gids Eamon – zelf stammend uit de Victoriaanse tijd, zo lijkt het wel – pikt er enkele opvallende voorwerpen uit om wat dieper op in te gaan. Eén kamer is gewijd aan het Ierse exportproduct bij uitstek: U2, ooit begonnen als straatmuzikanten op Grafton Street.
Ik sluit mijn bezoek aan deze levendige stad af met een shopping spree in de iconische boekenwinkel Hodges Figgis in Dawson Street en in de daartegenovergelegen platenzaak Tower Records. Ik plan nog wat windowshopping in de chique winkelgalerij Powerscourt Townhouse Center, maar die blijkt gesloten op deze maandag . Zo beland ik in de iets anarchistischer Georges Street Arcade vlakbij. In deze overdekte galerij prijzen kleine boeken- en kunsthandelaars en ambachtslui hun waren aan. Met een paar handgemaakte Iers-groene oorringen keer ik tevreden terug naar huis.
Groen op hotel
Wij verbleven in het Iveagh Garden Hotel, het eerste ‘volledig duurzame’ hotel van Europa. Daar merk je als gast weinig van. De lage CO2-emissie van de accommodatie is voornamelijk het gevolg van slimme, duurzame keuzes bij de bouw van het hotel. Tijdens de renovatiewerken van het oude Georgiaanse gebouw ontdekte men dat er 90 meter onder het hotel een ondergrondse rivier stroomt. The Swan is nu de voornaamste energieleverancier van het kleine energiefabriekje dat het hotel van elektriciteit en warm water voorziet. En ook de uitstoot van de keuken wordt gerecupereerd, gefilterd en opnieuw gebruikt. Sinds dit jaar maakt het hotel ook gebruik van zonne-energie. Door deze duurzame maatregelen verbruikt het 78% minder energie en stoot het 82% minder CO2 uit dan voor de verbouwingen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier