Fietssafari door Koksijde

In de zomermaanden organiseert Koksijde elke zondag een gegidste fietssafari. Ideaal voor een relaxte ontdekking van de duinen en het achterland!

De beste manier om een streek te ontdekken is per fiets. De gids die me dat ooit heel stellig zei, vertelde ook waarom: al trappend kan je een relatief grote oppervlakte verkennen en daarbij toch voeling houden met de omgeving die je doorkruist. Uiteraard gaat dit niet altijd op. Niet iedereen heeft de kuiten van Wout van Aert en fietsen in Brussel is bijvoorbeeld geen lolletje. Maar voor de Belgische kust geldt de stelling zeker. Wie hier fietst, kan gemakkelijk de eeuwige lintbebouwing van appartementen op de dijk en het strand achter zich laten en een heel ander gezicht van onze kust ontdekken.

Sinds vorig jaar organiseert Koksijde-Oostduinkerke in juli en augustus een zogenaamde ‘kustsafari’. Uiteraard moet je hier niet hopen op een troep leeuwen of dikhuiden in de polders, al valt een snoetje van een zeehond of een shetlandpony niet uit te sluiten. De term dekt hier een ontspannen fietstocht van een twintigtal kilometer door natuurgebieden en langs erfgoed, begeleid door een gids. En in tegenstelling tot een bewegwijzerde tocht is het parcours van een safari toch verrassender. De hoofdlijnen liggen vast, maar de gids zal niet aarzelen om het traject hier en daar aan te passen aan de interesses van de deelnemers of aan de bloeiperiodes van de flora. Vooral als je het geluk hebt slechts met een klein groepje fietsers te zijn, zal hij graag omrijden om de diepblauwe bloemblaadjes van de kruisdistel in de duinen te bekijken en de oranje bessen van de duindoorn te proeven. Of om te stoppen aan een typische ‘staminee’ of aan een kerkje met mooie muurschilderingen. Alles uiteraard overgoten met leuke anekdotes en weetjes die je in geen enkele gids op papier zult terugvinden.

360° uitzicht op de duinen

Onze safari begint aan het natuureducatief centrum Duinenhuis. Een typisch gebouw uit de jaren 30, verloren in de duinen. Het herbergde vroeger een sanatorium voor kinderen en is nu een verplicht bezoek voor de vele zeeklassen aan de westkust. In de zomer bestaat er gelukkig weinig of geen risico om omvergelopen te worden door groepen luidruchtige kinderen. Tijd dus om in alle rust naar het dakterras te lopen voor een adembenemend uitzicht van 360 graden op de groene duinen in de omgeving. Als start voor een safari kan het al tellen.

Na enkele trappen op de pedalen komen we al bij een van de toppers van de tocht: de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk, ook bekend als ‘de kathedraal van het licht’. Zeker als de zon van de partij is, krijgt een bezoek hier iets mystieks. “De buitenkant van de kerk is ontworpen als een schelp”, legt Rudy, onze gids, uit. “Toch is vooral de binnenkant de moeite waard.” We gaan binnen en worden overvallen door een heleboel gekleurde lichtpuntjes die door de reusachtige glasramen stromen en een knap contrast vormen met het sobere beton van de buitenmuren. Goed voor een warme en rustgevende sfeer.

De vader van Jommeke

Rond de kerk zijn een paar oude vissershuisjes overeind gebleven. Kleine, gedrongen, wat ineengevlochten gebouwtjes die bescherming boden tegen de wind en tegelijk vrij ver van de kustlijn lagen. Dat had een reden: om te overleven bracht de visvangst niet genoeg op. De vissers waren ook landbouwers en moesten na hun uren op zee aan de slag op een stukje poldergrond. Jef Nys, de bedenker en oorspronkelijke tekenaar van de Jommeke-strips heeft een deel van zijn jeugd in zo’n vissershuisje doorgebracht. Het is nu geklasseerd.

Tijd om verder het binnenland in te fietsen. We rijden richting Koksijde-Dorp, het historische dorp van de kustgemeente dat enkele kilometers landinwaarts ligt. Koksijde-Dorp en Koksijde-Bad zijn van elkaar gescheiden door het kleine natuurreservaat de Noordduinen, waar de vegetatie onder controle wordt gehouden door ezels die gaan en staan waar ze willen. Het gebied herbergt achter de duinen een klein museum gewijd aan de abstracte schilder Walter Vilain (1938-2018). Wie dacht alle kunstenaars te kennen die met Koksijde verbonden zijn (zoals Georges Grard en Paul Delvaux), kan hier zijn kennis aanvullen.

Een sluis en Ozark Henri

Naarmate we verder van de kust rijden, maakt de sfeer van een badplaats beetje bij beetje plaats voor de rust van het platteland. Door het dorpje Wulpen loopt het kanaal Veurne-Nieuwpoort. Je kan een tochtje maken op dit door bomen omzoomde kanaal met een elektrisch bootje. Om dit te huren, moet je binnenstappen in het landelijke stamineetje ‘De wielrijdersrust’ aan de sluis. De naam kan niet beter gekozen zijn voor een pauze in onze fietstocht en een drankje. Met een beetje geluk kan je hier zelfs een icoon van de Belgische muziekscene tegen het lijf lopen. Ozark Henri (oftewel Piet Goddaer) heeft hier vlak tegenover een eigen studio.

Ondertussen hebben we al een vijftiental kilometers getrapt zonder veel moeite. Onze tocht keert nu terug naar de kust via het Hannecartbos, een klein bos dat vorige eeuw bij elkaar geflanst werd als jachtterrein. De grondeigenaars hadden niet de bedoeling een waardevolle biotoop aan te leggen: er werden alleen snelgroeiende boomsoorten aangeplant. De stad kon het bos aankopen en er een natuurreservaat van maken. Vandaag staan hier nieuwe soorten met tussenin duinweiden waarop shetlandpony’s grazen. Het bos is onze laatste etappe vóór het letterlijke hoogtepunt van onze safari: de 33 meter hoge Hoge Blekker, de hoogste duin van de Belgische kust. Met dank aan de elektrische fiets die ons prima geholpen heeft om deze helling te beklimmen. De enige op onze tocht trouwens …

Meer weten? duinenhuiskoksijde.be > Alle activiteiten > Kustsafari. De tocht wordt in juli en augustus elke zondag georganiseerd. Voor een gedetailleerde beschrijving van de in het artikel genoemde plekken: visitkoksijde.be